Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Þetta með tímasetningarnar var nú nokkurn veginn sami lopinn og skýrði málið ekki mikið nema þá helst kannski að smátt og smátt sé að birtast að um þetta séu skiptar skoðanir milli stjórnarflokkanna og þeir ekki jafnvel með það alveg á hreinu um hvað þeir hafi í raun og veru samið, því að það er svolítið erfitt að samræma það sem hæstv. samgrh. segir orðum hæstv. utanrrh., sem talaði í þessum véfréttarstíl um mánuði og missiri og var þá eins og meira að gefa upp boltann með það að jafnvel yrðu látin líða nokkur ár þangað til að meira yrði selt en tæpur helmingur af Símanum.
Varðandi það að ekki sé verið að einkavæða einokunarstarfsemi og að til marks um það sé að til standi að fara að bjóða hér út hlutabréf í öðrum símafyrirtækjum, þá fór ég m.a. yfir það í mínu máli að það er alveg ljóst að á afmörkuðum sviðum er orðin pínulítil samkeppni. En hún er á þeim forsendum sem allir vita, að þar hefur einn risi algjörlega undirtökin. En að hinu leytinu er þetta einokun. Það er algjörlega ljóst að það sem hér verður til verður blanda af fákeppni þar sem einn markaðsráðandi risi hefur undirtökin og einokunarstarfsemi. Það er versta blanda sem getur orðið til vegna þess að þá fer aðilinn sem er að hluta til með einokunaraðstöðu á markaðnum að færa úr þeirri starfsemi yfir í þá hluti þar sem er samkeppni. Hvað gerðist á Nýja-Sjálandi þegar fyrirtækið Saturn, einkarekið símafyrirtæki, fór að keppa við Telecom í Wellington? Þá lækkaði Telecom venjuleg símgjöld um fimm dollara á mánuði í Wellington, ekki annars staðar í landinu. Kærur urðu og málaferli og læti, en þetta komust þeir upp með. Og hvað var að gerast? Jú, þeir voru annað hvort að undirbjóða á markaðnum í höfuðborginni eða þá að þeir voru okra svona mikið á hinum. Er það ekki? Ef þeir gátu lækkað verðið um fimm dollara í Wellington voru þeir þá ekki að okra á landsbyggðinni? Þetta var auðvitað það sem menn sögðu. En fyrirtækið komst upp með þetta í skjóli aðstöðu sinnar.