[prenta uppsett í dálka] 27. fundur, 126. lþ.
Árni Steinar Jóhannsson:
Virðulegi forseti. Ég vil byrja á að vitna í grein eða úttekt sem Morgunblaðið gerði fimmtudaginn 2. nóvember 2000 og vitnar í Viðskiptablaðið. Þar kemur fram að eftirspurn eftir vinnuafli á höfuðborgarsvæðinu hefur ekki í annan tíma mælst meiri á þessum tíma árs samkvæmt könnun Þjóðhagsstofnunar á atvinnuástandi í september. Eftirspurnin er nú 1,6% af vinnuaflinu eða rúmlega eitt þúsund manns. Þetta hefur komið fram áður. Mest er eftirspurnin í byggingarstarfsemi eða um 5,4% samkvæmt könnuninni og mun eftirspurn haldast mikil áfram á höfuðborgarsvæðinu.
Á landsbyggðinni eru aðstæðurnar aðrar en þar hefur eftirspurn ekki áður verið minni. Þó dró enn úr eftirspurn eftir vinnuafli og er vilji til að fækka þar um 1,1% eða 390 manns. Þetta á þó ekki við um Suðurland, Suðurnes og Akureyri.
Vandi landsbyggðarinnar, virðulegi forseti, er fyrst og fremst stefnuleysi stjórnvalda í innanríkismálum. Hér er ekkert sem kemur á óvart. Það hefur komið fram í þjóðhagsspám og þjóðhagsúttektum að stöðugt er dælt inn fjármunum í framkvæmdir á höfuðborgarsvæðinu og afleiðingin er sem raun ber vitni. Einkavæðingin hefur líka dregið úr þjónustu á landsbyggðinni án þess að nokkrar mótvægisaðgerðir hafi komið til og ekkert gengur að færa störf út á land eins og góð áform hafa verið um. Þess vegna er við hæfi að spyrja hæstv. iðnrh.:
Hverjar eru mótvægisaðgerðir stjórnvalda vegna einkavæðingar og hagræðingar hjá opinberum fyrirtækjum, en þar hefur störfum fækkað mest úti á landsbyggðinni?
Hvernig gengur að færa opinber störf út á land eins og margoft er rætt um á hátíðastundum á hinu háa Alþingi?
