Össur Skarphéðinsson:
Herra forseti. Ég vil aftur þakka hæstv. iðn.- og viðskrh. skýr svör. Hæstv. ráðherra má alls ekki taka það þannig að ég sé með einhverjum hætti að reyna að hnýta í störf hennar. Þvert á móti. Ég tel að það frv. sem hæstv. ráðherra lagði fyrir á sínum tíma hefði tryggt að ekki þyrfti að vera um ásetningssynd að ræða. Það gæti verið gáleysi en háttsemin væri eigi að síður refsinæm. Ég tel að það hafi verið hinn upphaflegi andi frv. sem hæstv. ráðherra lagði fyrir.
Síðan er frv. breytt í meðförum efh.- og viðskn. gegn mótmælum hv. þingmanna stjórnarandstöðunnar. Í nál. sem þeir lögðu fram á sínum tíma með þessu frv. er einmitt bent á þá staðreynd að reglur Fjármálaeftirlitsins gengu talsvert lengra en frv. og jafnframt gekk frv. talsvert lengra en brtt. meiri hlutans. Það kemur skýrt fram í hinu upphaflega frv. hjá hæstv. ráðherra að þar er innherjum óheimilt að nýta trúnaðarupplýsingar beint eða óbeint sjálfum sér eða öðrum til hagsbóta. Þegar maður skoðar hins vegar brtt. meiri hlutans er búið að taka út ákveðinn kafla úr setningunni. Sú breyting gerir það að verkum að dómurinn sem féll sem raun bar vitni. Ef frv. hæstv. viðskrh. hefði gengið fram óbreytt, farið hefði verið að ábendingum stjórnarandstöðunnar í þessu máli, hefði þetta ekki gerst.
Herra forseti.
(Forseti (HBl): Ég bið hv. þm. afsökunar. Ég er ekki góður í tölvum.)
Herra forseti. Ég geri engar athugasemdir við tölvulæsi eða tölvukunnáttu hæstv. forseta. Ef ég fæ að segja örfá orð til viðbótar mundi ég geta lokið þessu nokkurn veginn skammlaust.
Mér finnst vera ákveðin tilhneiging hjá þeim sem fara með efnahags- og viðskiptamál í þinginu að létta þau ákvæði sem koma af hálfu hæstv. iðn.- og viðskrh. ef um er að ræða reglur sem varða verðbréfaviðskipti og annað slíkt, ef um er að ræða reglur sem eru frekar til hagsbóta fyrir okkur neytendurna, okkur sem getum litið á okkur sem litla manninn á þessum hákarlamarkaði sem verðbréfamarkaðurinn oft er.
Ég vek eftirtekt á því, herra forseti, að hér urðu umræður utan dagskrár í síðustu viku þar sem einmitt var verið að vara við slíkri þróun. Þá var Verslunarráðið að beina því til hæstv. iðn.- og viðskrh. að hún tæki sérstaklega á Samkeppnisstofnun vegna þess að stofnunin hafði verið að fylgja bókstaf laganna og skaka skellum að stórum aðilum á markaði. Mér finnst, herra forseti, að það sé hlutverk okkar í þinginu að setja strangar reglur um það hvernig viðskipti eiga að ganga fyrir sig á markaðnum, reglur sem vernda einmitt litla manninn, vernda þann sem situr úti í bæ og kaupir kannski hlutabréf, kaupir verðbréf í gegnum tölvuna sína, í gegnum einhverja miðlara, er ekki að eyða miklum upphæðum, er ekki inni í þessu máli og hefur engan kost á því að hafa upplýsingar sem hægt er að túlka sem innherjaupplýsingar. Ef eitthvað hefur verið slæmt fyrir hlutabréfamarkaðinn á síðustu árum er það það að horfa upp á þann algjöra frumskóg sem markaðurinn minnir oft á. Oft er engu líkara en að frumskógarlögmálin ráði miklu meiru en reglur sem hafa verið settar af Alþingi eða Fjármálaeftirlitinu eða hæstv. iðn.- og viðskrh.
Þess vegna finnst mér rétt, herra forseti, að vekja eftirtekt á þessu dæmi. Það er alveg ljóst að hér hefur meiri hlutinn í þinginu breytt frv. til þess beinlínis að liðka aðeins fyrir viðskiptum á markaði, draga úr helsi reglnanna. Það hefur aftur á móti leitt til þess að það hefur skapast réttaróvissa og hér er hæstv. iðn.- og viðskrh. í reynd komin með frv. til að breyta lögunum nánast í það horf sem hún lagði upphaflega til með fyrsta frv. sínu.
Hæstv. iðn.- og viðskrh. er með öðrum orðum að vanda um við meiri hluta efh.- og viðskn. og auðvitað er slæmt að hv. formaður nefndarinnar og framkvæmdastjóri Verslunarráðs skuli ekki geta verið við þessa umræðu til að ræða þetta með mér, herra forseti. Ég tel að hæstv. iðn.- og viðskrh. hafi skýrt þetta ákaflega vel og ég styð þetta frv. Ég tel að það sé nauðsynlegt miðað við þá stöðu sem upp er komin. Ég vek líka eftirtekt á því að eftir því sem hægt er að lesa í áliti minni hlutans frá því að hið fyrra frv. fór í gegn virðast reglur af hálfu Fjármálaeftirlitsins ganga jafnvel í sumum tilvikum enn lengra en bundið er í lög. Ég tel þess vegna að í efh.- og viðskn. eigi að kanna sterklega hvort ekki eigi að hnýta þessa hnúta jafnvel enn tryggara en hér er gert.