Fyrirspyrjandi (Karl V. Matthíasson):
Herra forseti. Það hefur stundum verið sagt að stjórnmálamenn séu loðnir í svörum og tali ekki skýrt. Ég þakka hæstv. fjmrh. fyrir að tala skýrt. Hann lýsir því yfir að hann hafi ekki áhuga á að fram komi skattaívilnanir fyrir landsbyggðina sem á mjög undir högg að sækja. Ekki þarf að rekja vandkvæðin neitt frekar enda deilir hann áhyggjum af landsbyggðinni með okkur.
Hins vegar vil ég segja, herra forseti, að þegar við deilum út fé og auðæfum ef svo má að orði komast, auðlindum, er náttúrlega um mismunun að ræða eins og við sjáum best í því sem er að gerast á Vestfjörðum þessa dagana. Smábátakvótanum er útdeilt með þeim afleiðingum að það logar allt stafnanna á milli í illindum, a.m.k. sums staðar. Ég ætla ekki að segja alls staðar en auðvitað er friður forsenda þess að byggðir séu góðar og gott að búa í þeim þannig að það er ekki gott að þar séu illindi.
Hins vegar tek ég undir þau orð sem hafa fallið hér að það á að vera algjörlega hægt að koma á fót ýmsum ívilnunum. Ég beini því til hæstv. fjmrh. í sambandi við tryggingagjaldið að ef hann sneri af þeirri braut sem ákveðin var, lækkaði tryggingagjaldið á ný og hækkaði skattinn --- það er svo augljóst mál að hækkun tryggingagjaldsins hefur slæm áhrif á fyrirtæki á landsbyggðinni miðað við mörg stórfyrirtæki á þessu svæði hér, t.d. bankana og fleiri sem skila gífurlega miklum hagnaði og greiða þá minni tekjuskatt --- þyrfti jafnvel ekki aðrar ívilnanir.