Össur Skarphéðinsson (andsvar):
Herra forseti. Varðandi undanþáguna sem hv. þm. nefnir þá orðar hann það svo: Ef það hefði verið hægt. Ég varpaði þeirri spurningu til hv. þm.: Var það hægt? Og hann svaraði henni ekki.
Að öðru leyti ætla ég ekki lengi að elta ólar við ummæli hv. þm. um Evrópska efnahagssvæðið en það er auðvitað merkilegt að heyra hv. þm. halda því fram að samningurinn um Evrópska efnahagssvæðið hafi ekki átt neitt í þeirri uppsveiflu sem varð hér á landi. Heldur hv. þm. að það hafi ekki skipt nokkru máli fyrir íslenskan sjávarútveg að í einu vetfangi voru niðurfelld 93% af öllum tollum sem þurfti að greiða af þessu? Að sjálfsögðu skipti þetta mjög miklu máli.
Ég hafði alltaf skilið afstöðu þingmannsins þannig að hann gerði sér grein fyrir hinum efnahagslega ávinningi en hann væri hins vegar mjög óhress með að fórna þyrfti í staðinn, eins og hann hefur margoft bent á, fullveldi. Um þetta stóðu deilur. Var fullveldisafsalið í þeim mæli að það bryti stjórnarskrá? Þeir fjórir vísu menn sem um það véluðu á sínum tíma töldu að svo væri ekki, en það væri auðvitað komið fast að brúninni í þeim efnum. (ÖJ: Nokkuð til í þessu.) En ég taldi hins vegar alltaf að hv. þm. og skoðanabræður og -systur hans sæju ekki annað en að tollfríðindin hefðu skipt miklu máli fyrir íslenskan sjávarútveg. Og eitt af því sem við erum að velta fyrir okkur núna er einmitt að það sem ekki náðist að fella niður heftir mjög vaxtarsprotana í íslenskum sjávarútvegi. Af því leiðir að sumir í þessum sal, ég ætla ekki að elta þingmenn með því að fara út í þá umræðu, en sumir í þessum sal telja að nauðsynlegt sé að ganga skrefi lengra og fara í Evrópusambandið. En ég ætla ekki að fara að eyðileggja umræðu um þetta fína frv. með því að æsa þingmanninn upp til slíkra óláta í umræðu um það. (ÖJ: Það er nokkuð til í þessari söguskýringu.)