Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Hafi þetta verið lengsta framsöguræða sem hv. þm. Vilhjálmur Egilsson hefur flutt fyrir nefndaráliti, þá var þetta örugglega líka sú aumkunarverðasta. Ég held að ég hafi aldrei heyrt þingmann vera í öðrum eins endemisvandræðum við að tala bæði með og móti máli.
Hv. þm. setti fyrst á gömlu plöturnar frá foringja sínum um fortíðarvandann, sjóðasukkið, ríkisábyrgðirnar og allt sem ríkisstjórn Davíðs Oddssonar hefði afnumið en hóf síðan að réttlæta veitingu þessarar ríkisábyrgðar og vitnaði þá allt í einu til Írlands og Lúxemborgar og Sviss sem hefðu með ýmsum sértækum aðgerðum og ábyrgðum náð markverðum árangri. Þetta, herra forseti, minnir á ekkert annað meira en köttinn sem hefur fengið heitan graut í skál, langar í grautinn en veit að hann getur brennt sig á honum. Ég held að hv. þm. Vilhjálmur Egilsson hefði a.m.k. gert rétt í því að fara ekki þeim fordæmingarorðum um allar ríkisábyrgðar, sértækar aðgerðir í efnahagsmálum eða björgunaraðgerðir gagnvart atvinnulífi sem hann gerði í upphafi. Hljómar það ekki dálítið sérkennilega í ljósi þess sem ríkisstjórn Davíðs Oddssonar stendur nú fyrir þegar aðgerðir eru svo sértækar að þær eru orðnar eintækar. Fyrirtæki sem fyrst fær einkaleyfi, ,,monopol`` á heilbrigðisupplýsingum þjóðarinnar fær núna algerlega sérstaka meðhöndlun og 20 milljarða ríkis\-ábyrgð og það liggur svo mikið við að glænýjum lögum um áhættumat og meðferð veitinga á ábyrgðum af þessu tagi er vikið til hliðar eins og þau leggja sig. Þannig gera menn sjálfa sig að ómerkingum og öll þau stóru orð sem þeir hafa uppi haft um að það eigi að fara að vanda til verka í þessum efnum, ástunda fagleg vinnubrögð og draga úr afskiptum ríkisins, mismunun milli einkaaðila og annarra opinberra aðila o.s.frv. Það er alveg sama hvar borið er niður, herra forseti. Vinnubrögðin í þessu máli og hin efnislega niðurstaða þess eru þau að ríkisstjórn Davíðs Oddssonar gerir sig algerlega ómarktæka í umræðum um mál af þessu tagi framvegis.