Lúðvík Bergvinsson:
Virðulegi forseti. Varnir hæstv. ráðherra í þessu máli eru heldur léttvægar og læt ég mér í léttu rúmi liggja þótt hann telji það, að þegar menn falast eftir upplýsingum, vera tilraunir til að sparka í kálfa manna eða ekki. Það er svo létt í vasa að það tekur því vart að ræða það enda hefur framkoma hæstv. ráðherra í þessu máli öll borið þess merki að hann vill ekki upplýsa þingheim um það sem honum ber að gera. (Landbrh.: Rangt, rangt.)
Hins vegar, virðulegi forseti, held ég að það sé algerlega nauðsynlegt að halda þessu vakandi, til þess að þetta liggi fyrir og hæstv. ráðherra sé ekki sífellt að reyna að beina athyglinni að ríkisstofnun, eins og hann hefur gert í þessari umræðu. Hér segir í 37. gr. jarðalaga --- ég held að mikilvægt sé að lesa það upp þannig að fyrir liggi um hvers ábyrgð er að ræða. Þar segir, með leyfi forseta:
,,Heimilt er að selja jarðir eða jarðarhluta í ríkiseign þeim sveitarfélögum, sem jarðirnar eru í, enda mæli jarðanefnd með sölu og geri tillögur um söluverð, sem endanlega er ákveðið af ráðherra eða samkvæmt matsgerð dómkvaddra manna.`` --- Sem endanlega er ákveðið af ráðherra, virðulegi forseti.
Það er heldur léttvægt, virðulegi forseti, að reyna sífellt að fela ábyrgð sína og fela sjálfan sig á bak við ríkisstofnanir þegar það liggur fyrir að endanleg ákvörðun um söluverð er á ábyrgð ráðherra.