Össur Skarphéðinsson (andsvar):
Herra forseti. Það er alveg ljóst að þær reglur sem gilda innan Evrópusambandsins um úthlutun aflaheimilda eru þess eðlis að jafnvel þó við gengjum inn þá mundu þær ekki koma í veg fyrir að Íslendingar sjálfir, íslensk stjórnvöld, réðu úthlutun aflaheimilda hér innan lögsögunnar. Það er alveg ljóst. Mér fannst ég skilja á hv. þm. að hann teldi að svo væri ekki.
Hann drap á atriði sem margir nefna sem réttmæt rök gegn því að Ísland sæki um aðild að Evrópusambandinu og það er sú ofveiði sem sannanlega hefur átt sér á ýmsum stofnum innan lögsögu Evrópusambandsríkjanna. Það er alveg rétt hjá honum að ráðherraráðið hefur oft í fortíðinni ákveðið meiri veiði en æskilegt væri vegna þrýsting frá sjómönnum sem hafa orðið fyrir þrengingum vegna minnkandi veiða eða hagræðingar í greininni. En þar sem Íslendingar mundu í tilviki aðildar sitja einir að kvóta í íslenskri lögsögu vegna reglunnar um hlutfallslegan stöðugleika þá hafa hin aðildarríkin engan hag af því að ákveða hærri kvóta en vísindamenn okkar mæla fyrir um. Það er alveg ljóst að hin vísindalega og haffræðilega ráðgjöf yrði áfram í höndum hinnar íslensku Hafrannsóknastofnunar. Til þess að tryggja það mundum við að sjálfsögðu, ef kæmi til samninga, gera það sem eina af okkar meginkröfum að farið yrði að tillögum vísindamanna.
Ég bendi svo á það líka, herra forseti, að undanfarin tvö ár hefur þó ráðherraráðið að mestu, ekki öllu leyti, en að mestu haldið sig við ráðleggingar vísindamanna þannig að ofveiði sem sannanlega hefur átt sér stað úr tilteknum stofnum innan lögsögu Evrópusambandsins er sem betur fer á útleið.