Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Ég held að ég láti nægja að tjá afstöðu okkar til þessa máls í andsvari til að stytta tímann. Auðvitað mætti margt segja um stöðu sveitarfélaganna og ekki síst vegna þess vanda sem mörg þeirra eiga í varðandi húsnæðisskuldbindingar sínar, en það má vel bíða betri tíma að ræða það.
Ég held að það sé rétt að Íbúðalánasjóður hafi þessa heimild í öllu tilliti. Það má kalla óeðlilegt að hún sé ekki til staðar í raun og veru burt séð frá þeim vanda sem sérstaklega tengist umfangsmiklum húsnæðisskuldbindingum sveitarfélaga, t.d. í félagslega kerfinu, einfaldlega vegna þess að allir vita að slíkir samningar geta við ýmsar aðstæður einfaldlega verið báðum aðilum hagstæðir, komið báðum aðilum til góða, þannig að menn bjargi meiri verðmætum en minni með því að gera slíka samninga og auðvelda aðilum, eins og til að mynda sveitarfélögum í þessu tilviki, að standa við skuldbindingar sínar.
Hins vegar vakna kannski spurningar um hvort á dagskrá sé að nýta þessa heimild sem lið í almennum aðgerðum eða hvort þetta verði alfarið bundið við það að einstök sveitarfélög séu komin í gjörgæslu og þetta sé hluti af fjárhagslegri endurskipulagningu þeirra. Ég held að menn ættu að forðast í lengstu lög að draga svo lengi að taka á þeim vanda sem blasir við almennt hjá tugum sveitarfélaga í landinu að að endingu fari þau öll þessa leið. Það getur varla verið ætlunin. Það getur ekki verið markmið í sjálfu sér að þurfa að taka þessi sveitarfélög hvert á fætur öðru í gjörgæslu. Ég vil því spyrja hæstv. félmrh. hvort ekki kæmi til greina að hafa þessa heimild þá opnari þannig að henni mætti eftir atvikum beita sem lið í almennum aðgerðum á þessu sviði.
(Forseti (GuðjG): Forseti mælist til þess við hv. þingmenn að þeir fari frekar á mælendaskrá til að lýsa stefnu flokka sinna. Andsvörin eru eiginlega ætluð til annars.)