Frsm. meiri hluta sjútvn. (Einar K. Guðfinnsson) (andsvar):
Virðulegi forseti. Hv. þm. spurði mig um ákvæðið varðandi jöfnunarkvótann og spurði sérstaklega hvort einhverjir landshlutar væru útilokaðir fyrir fram. Svo er auðvitað ekki. Það verða að vera efnislegar ástæður fyrir því að byggðarlög geti notið aflaheimilda úr þessum potti sem svo hefur verið kallaður.
Það liggur ekki nákvæmlega fyrir hvert þessar aflaheimildir muni fara. Það mun ekki liggja fyrir fyrr en endanlegri úthlutun á grundvelli laganna að öðru leyti er lokið og þá sjá menn stöðuna í einstökum byggðarlögum. Hins vegar höfum við reynt að búa til dálitla leiðsögn í þessu máli. Það liggur fyrir í frumvarpstextanum og honum er ekki breytt, að miðað er við byggðarlög sem eru sérstaklega háð krókaveiðum smábáta.
Í öðru lagi er líka áréttað sem er grundvallaratriði að þetta frv. er lagt fram til að bregðast við aðstæðum sem urðu þegar aukategundir voru kvótasettar 1. september. Þess vegna er þessi jöfnunarúthlutun hugsuð til að bregðast við því. Eins og ég rakti í framsöguræðu minni áðan, þá er t.d. ekki verið að bregðast við þeirri almennu skerðingu sem orðið hefur á þorskaflaheimildum heldur eingöngu að bregðast við þeim aðstæðum sem koma upp eða hafa komið upp vegna þess að aflaheimildir í ýsu, steinbít og ufsa og slíkum tegundum hafa dregist saman vegna þess að þær eru kvótasettar en voru áður frjálsar. Þetta er stórmál.
Við teljum líka eðlilegast að miða við samanburðinn frá síðasta fiskveiðiári til þess að menn átti sig þá á því hvaða breyting er að verða á þarna og menn geti á þeim grundvelli reynt að bregðast við og úthluta aflaheimildum til þeirra byggðarlaga sem verða fyrir mestu skerðingunni.
Ég tel einnig eðlilegt eins og kemur hér fram að byggðarlög hljóti að taka á sig einhverja lágmarksskerðingu og verði eiginlega að bera það bótalaust ef menn geta orðað það svo, en skerðing umfram eitthvert slíkt lágmark verði þá bætt með auknum aflaheimildum.