Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Þetta var billeg lausn og léleg rök í málinu. Auðvitað er ég hér sem þingmaður að fjalla um mál. Ég vil benda á að þingmenn fjalla oft um mál sem varða prívathagsmuni þeirra. Ég veit ekki betur en hv. þingmaður hafi greitt atkvæði með skattalögum. Og ég veit ekki betur en að hann borgi skatta samkvæmt þessum sömu lögum. Þingmenn eru hér á Alþingi að gæta hagsmuna bæði sjálfra sín og umbjóðenda sinna. Og ég er aðallega að gæta hagsmuna þeirra þúsunda stofnfjáreigenda sem hafa lagt fé í sparisjóði. Enginn annar hefur gert það. Það eru þeir sem stofnuðu þessa sparisjóði. Það eru þeir sem hafa rekið þá.
En hv. þm. svaraði ekki spurningum mínum um það veldi sem þetta fé sem enginn á er búið að byggja upp, og hvort hann sé almennilega sáttur við að einhverjir einstaklingar sem ekkert eiga nema kannski lítilfjörlegt stofnfé séu farnir að fara með svona feiknarlega mikið vald um allan heim og í krafti fjár sem enginn á. Er hann sáttur við þetta? Er hv. þm. ánægður með þetta? Er það þetta sem hann vill? Er þetta jafnaðarmennska?