Heilbrigðisráðherra (Jón Kristjánsson):
Herra forseti. Ég þakka umræðuna sem hér hefur verið um þetta mál og það væri ástæða til þess í rauninni að Alþingi gæfi sér tíma til að ræða þessi mál þar sem það er ekki rætt í svona knöppu formi.
Hv. þm. Ágúst Einarsson kom inn á að hér mundi hlutfall aldraðra hækka á næstu árum. Þetta er auðvitað meginmálið. Þetta er alveg rétt og ég tek undir það að auðvitað þurfa aðgerðir í málefnum aldraðra að taka mið af því. Við höfum byggt upp stofnanir í ríkum mæli og tekið myndarlega á því á undanförnum árum þrátt fyrir vöntunina. Vöntunin er nú m.a. til komin af því að miklir mannflutningar hafa orðið til höfuðborgarsvæðisins á undanförnum árum sem hafa aukið þrýstinginn á slíka þjónustu hér. Margt eldra fólk hefur flutt hingað á þetta svæði. Það er alveg ljóst. Þess vegna m.a. er þessi vandi uppi.
Við þurfum að leita nýrra leiða. Ég held að það sé nokkuð samhljóma álit hér að heimaþjónusta sé leið til þess að bæta úr þeim vanda að einhverju leyti, þ.e. að efla hana, og vinna þarf að því skipulagslega að samræma kraftana í því. Félagsþjónusta sveitarfélaganna heyrir reyndar undir annað ráðuneyti. Hún heyrir undir félmrn. En mér finnst að það eigi ekki að útiloka skynsamlegar aðgerðir í þessum efnum, að það sé hlutverk ráðuneytanna að reyna að samræma kraftana í þeim efnum, samræma krafta heilsugæslunnar og krafta Félagsþjónustunnar og leita þá að nýjum leiðum til að efla þessa þjónustu, því að til eru margs konar úrræði.