Umhverfisráðherra (Siv Friðleifsdóttir):
Virðulegur forseti. Hér hefur komið fram að bann er ekki leiðin til frambúðar. Ég tek undir það. Bann er ekki leiðin til frambúðar. Hins vegar var ekki hægt að sitja með hendur í skauti og horfa upp á það sem átti sér stað með hliðsjón af öllum rannsóknargögnum um ástand rjúpnastofnsins. Nú er nefnd að störfum sem mun skila af sér tillögum og það er að mínu mati öruggt að þegar skotveiðar hefjast verða þær ekki í nákvæmlega sama formi og þær hafa verið. Þar mun eitthvert annað form koma til.
Hv. þm. Össur Skarphéðinsson spurði hvort veiðarnar hefðu marktæk áhrif og nefndi m.a. Noreg í því sambandi. Þá hefur verið talað um það á Náttúrufræðistofnun um skeið að veiðarnar hefðu engin sérstök áhrif. Það var þeirra mat á sínum tíma. Það mat hefur breyst. Þeir telja nú að veiðarnar hafi marktæk áhrif og þess vegna þurfi að grípa til veiðibanns og leyfa stofninum að vera í friði fyrir veiðum í ákveðinn tíma.
Varðandi það sem fram kom um rannsóknirnar hjá hv. fyrirspyrjanda, hv. þm. Sigurjóni Þórðarsyni, þá tek ég undir það að auðvitað þarf að rannsaka rjúpnastofninn. Við erum að gera það. Ég tek undir það en samþykki alls ekki það sem kom í framhaldinu hjá hv. þm., að við höfum byggt þessa ákvörðun á tilfinningalegu mati og ekki sterkri röksemdafærslu. Ég er algerlega andsnúin því að fallast á þau orð. Ákvörðunin var einmitt ekki byggð á tilfinningum. Hún var byggð á niðurstöðum rannsókna og mati okkar færustu sérfræðinga. Ég frábið mér að sitja undir því að þetta hafi verið byggt á tilfinningum. Ég er mikill stuðningsmaður skotveiða en ekki án tillits til ástands stofnanna. Eins og ástandið var þurfti að grípa til veiðibanns þannig að fyrir því voru full rök.