Umhverfisráðherra (Siv Friðleifsdóttir):
Virðulegur forseti. Eins og við var að búast hafa þingmenn geysilega mikinn áhuga á þessu máli og erfitt að ræða það í svona knöppu formi. Það má segja að þetta séu eiginlega tvö mál sem tengjast samt órjúfanlega, þ.e. jökulhettan sjálf sem búið er að taka pólitíska ákvörðun um að verði þjóðgarður og ríkisstjórnin samþykkti fyrir nokkru síðan. Sú vinna er komin nokkuð langt á veg og við fáum bráðlega tillögur um hvernig á að standa frekar að málum.
Svo er það hitt málið. Það er nefnd undir forustu Magnúsar Jóhannessonar, ráðuneytisstjóra í umhvrn., þar sem nokkrir þingmenn sitja einnig sem hafa m.a. tekið til máls í þessari umræðu. Sú nefnd er að skoða þjóðgarð eða verndarsvæði norðan Vatnajökuls og hefur líka verið að starfa með miklum myndarskap upp á síðkastið.
Ég á von á því að í framtíðinni endi öll þessi vinna á því, og það er minn draumur, að við verðum með einn stóran þjóðgarð, þ.e. Vatnajökul með Skeiðarársand til sjávar að sunnan sem er órjúfanlegur hluti af þessum náttúrufyrirbærum sem Vatnajökull er og síðan svæðið norðan jökulsins sem nær með Jökulsá á Fjöllum niður til hafs að norðanverðu gegnum Jökulsárgljúfrin. Þetta er sú mynd sem ég sé fyrir mér og nær yfir geysilega stórt svæði og er náttúrufyrirbrigði sem teygir sig á milli stranda. Vegna þess að þetta er svo stórt í sniðum býst ég við að það verði vilji til þess að setja sérlög um þennan stóra þjóðgarð, og það skapast mest samstaða um hann ef heimamenn stjórna þjóðgarðinum. Þarna eru mörg sveitarfélög og margir hagsmunaaðilar og það verður að skapa mjög mikla samstöðu um hugmynd sem þessa og þá verða heimamenn að hafa stjórn á þessum málum.
Varðandi hvar þjónustumiðstöðvarnar eiga að vera, það er búið að tína til jöklasetur í rannsóknastöðinni á Mývatni og fleiri staði, tel ég að við getum fundið lausn á því með nokkrum jafnréttháum stöðvum en við erum ekki komin það langt með málið að geta valið þær á þessari stundu en það kemur að því.