Jón Bjarnason:
Frú forseti. Ég vil í upphafi ræðu minnar óska hæstv. ráðherra, Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, alls góðs og farsældar í starfi menntmrh.
Staðreyndin varðandi menntamálin er sú að stefnuleysi ríkir í menntamálum af hálfu núv. ríkisstjórnar, a.m.k. er keyrð önnur stefna en boðuð er.
Í grein sem rektor Háskólans á Akureyri skrifaði í Morgunblaðið 31. janúar sl. segir, með leyfi forseta:
,,Í stefnuyfirlýsingu núverandi ríkisstjórnar er ekki fjallað um skólagjöld og athygli vekur að þar er nánast eingöngu fjallað um menntamál í samhengi við jafnrétti til náms. Stjórnvöld hafa hins vegar í nokkur ár heimilað einkaháskólum, Háskólanum í Reykjavík og Viðskiptaháskólanum á Bifröst, að innheimta skólagjöld en ríkisháskólar hafa ekki samsvarandi heimild.``
Virðulegi forseti. Í stefnuyfirlýsingunni er ekki kveðið á um skólagjöld í þessum skólum en í framkvæmd er ekki aðeins verið að heimila eða horfa í gegnum fingur sér við að heimila ákveðnum skólum að taka skólagjöld, heldur er líka verið að þrýsta á ríkisháskólana að taka skólagjöld. Þetta er fullkomin þverstæða og sýnir það stefnuleysi sem hér er á ferð.
Það er því rangt að rektorar ríkisháskólanna hafi farið fram á skólagjöld. Þvert á móti hafa þeir bent á þessa þverstæðu í stefnunni og hún náttúrlega gengur ekki upp. Það er svo einfalt.
Virðulegi forseti. Fram á síðustu ár hefur verið sátt um að aðgengi til náms skyldi vera jafnt og að allir gætu sótt nám í háskólum. (Forseti hringir.) Við eigum að gleðjast yfir auknum fjölda nemenda í háskólunum en ekki vera að lýsa því sem vandræðum.