Steingrímur J. Sigfússon:
Frú forseti. Ég tek undir að það vekur mikla furðu hvernig umhvrn. stendur hér að verki, eða Umhverfisstofnun. Gísli Már Gíslason prófessor hefur verið formaður stjórnar rannsóknastöðvarinnar við Mývatn í rúmlega hálfan annan áratug og ég veit ekki til annars en að hann hafi gegnt því starfi með stakri prýði og reynst öflugur gæslumaður þeirra hluta sem stjórn Rannsóknastöðvarinnar við Mývatn á að vera, sem sagt að standa vörð um lífríki Laxár og Mývatns og hlúa að rannsóknum á sjálfstæðum forsendum í þessari rannsóknastöð.
Maður leyfir sér auðvitað að spyrja: Stendur þannig á hjá umhvrn. að nú þurfi einhvern þægari til þess að vera þarna í forustu heldur en þann sem verið hefur í þessu hlutverki? Er þetta kannski tengt frv. til laga um breytingu á lögum um verndun Laxár og Mývatns þar sem heimila á Landsvirkjun að byggja 10--12 metra stíflu efst í Laxárgljúfri? Það er vitað að rannsóknastöðin hefur hlutverki að gegna í því sambandi því að hún er umsagnaraðili um framkvæmdir af því tagi sem falla til innan verndarsvæðisins.
Er þetta ekki líka býsna dæmigert fyrir það hugarfar sem núverandi stjórnvöld hafa ítrekað sýnt af sér í garð sjálfstætt starfandi vísindamanna, sérstaklega náttúruvísindamanna, sem hafa viljað standa vörð um náttúru landsins? Þeir eru tortryggðir. Það er látið að því liggja að þeir stjórnist af pólitískum forsendum ef þeir standa í lappirnar og lúta ekki valdinu, ef þeir kyssa ekki vöndinn. Það er greinilegt að ríkisstjórnin hefur talið það henta sér að hafa einhvern svolítið nær sér og í styttra bandi en Gísla Má Gíslason þegar þessi skipun var afráðin.