Kolbrún Halldórsdóttir:
Herra forseti. Hér hefur hver þingmaðurinn á fætur öðrum komið upp og óskað svara hæstv. forseta við því hvað eigi að gera hér á morgun. Það koma engin svör. Hæstv. forseti lætur eins og þingmenn séu að reyna á langlundargeð hans en því er öfugt farið, það er langlundargeð okkar sem hér sitjum í salnum sem er þrotið. Við höfum ekki meiri þolinmæði gagnvart þessum herra forseta sem getur ekki svarað einföldum spurningum, sem getur ekki látið minni hluta allshn. vita hvort hér á að vaka í nótt við að skrifa minnihlutaálit eða ekki.
Þetta eru ekki boðleg vinnubrögð. Þingheimur og þjóðin eiga skilið af hæstv. forseta að hann segi okkur hér og nú hvort eigi að hafa fjölmiðlafrumvarpið á dagskrá á morgun. Það er ekki eðlilegt að við skulum þurfa að standa í þessu stappi og þurfa að munnhöggvast við hæstv. forseta á þeim nótum sem við hér gerum. Ég verð að viðurkenna að það er ekki af því að okkur langi til þess, heldur egnir hæstv. forseti okkur í þetta. Vinnubrögðin sem forseti býður okkur upp á eru óboðleg. Hér sitjum við, hv. þm., og hæstv. forseti, að því er virðist, í gíslingu framkvæmdarvaldsins, í gíslingu ríkisstjórnarinnar og það virðist sem hæstv. forseti geti ekki svarað fyrir það sem hann þó á að hafa völd yfir, þ.e. dagskrá þingsins á morgun.