[prenta uppsett í dálka] 119. fundur, 130. lþ.
Mörður Árnason (andsvar):
Forseti. Ég skal ekki segja um þessa nefnd sem ráðherra skipar en mér finnst ekki sniðugt að ráðherrar skipi menn í nefndir með tilnefningum eða einhvers konar ráðslagi úr flokkunum. Ég held að það sé betra að kjósa slíkar nefndir á Alþingi. Hins vegar hef ég átt orðastað við hv. þm. Ögmund Jónasson síðasta áratuginn um sameiningarmál af ýmsu tagi og við höfum ekki verið sammála í því. Ég hef talið að a.m.k. í pólitíkinni sé betra að vera í stórum flokkum, vera í miklu samstarfi jafnvel þó að menn kunni að hafa ágreining sín á milli og ná því þess vegna fram með stærðarhagkvæmni eins og mundi verða sagt í bisness sem ekki fæst í litlu flokkunum. Hann hefur hins vegar lagt áherslu á það, hv. þm., að mikilvægt sé að ýmis sjónarmið eigi sér sína fulltrúa og það sé í raun mikilvægara fyrir lýðræðið að slík sjónarmið komi fram og séu sjálfstæð og ekki í neinni undirokun af öðrum en að menn leggi áherslu á það sem sameinar og stjórni t.d. landinu í krafti þess.
Ég ber fulla virðingu fyrir þessu sjónarmiði þó að ég telji það rangt í því tilviki sem hér um ræðir en ég vil benda hv. þm. á að það er ekki hægt að gera tvennt í senn, bæði að sleppa og halda. Það er ekki hægt að vera í litlum flokki og vita að hann verður aldrei mjög stór og leggja áherslu á sjálfstæði sitt og skoðanir sínar og krefjast síðan þess réttar sem stór flokkur fær í krafti þingmanna sinna og atkvæða sinna. Ég skil ekki alveg hvernig hægt er að sameina það að vilja vera í litlum flokki og telja það síðan sérstakan lýðræðislegan skort að sá litli flokkur sé ekki jafngildur og hinir stóru.
