Steingrímur J. Sigfússon:
Frú forseti. Ég mun greiða þessu ákvæði atkvæði mitt en þó með nokkuð blendnum huga. Það er liður í því að takast á við fjárhagsvanda sjóðsins sem brýnt er að leysa og þó að þetta vegi ekki þungt leggur það nokkuð þar af mörkum. Það finnst mér skárri kostur en að skerða þessi réttindi almennt, að það bitni þá frekar á þeim sem hæstar hafa tekjurnar.
Ég tel ekki ástæðu til að ætla að það beri fyrir borð jafnréttismarkmið laganna þó að nokkuð séu skertar greiðslur til allratekjuhæstu einstaklinganna sem ættu af efnahagslegum ástæðum að hafa auðveldar aðstæður til þess að vera heima með börnum sínum. Þannig ættu réttindi barnanna, sem auðvitað á að hafa hér í forgrunni, ekki að vera fyrir borð borin.
Ég tek þó skýrt fram að ég styð þetta ákvæði í trausti þess að það verði ekki misnotað og notað með því að færa það niður eða skerða á komandi árum þannig að grundvallarmarkmið og tilgangur þessara laga tapist. Það er afar mikilvægt að menn hafi það þá jafnan í huga þegar markið er sett.