Fyrirspyrjandi (Jón Bjarnason):
Virðulegi forseti. Ég þakka umræðuna. Ég vil taka það fram varðandi þessar 5 millj. sem voru ætlaðar á fjárlögum þessa árs að þær áttu að vera algjörlega umfram það fjármagn sem var að skapast í þessum sjóði sem sjútvrh. var að stofna til innan ráðuneytisins um aukið verðmæti sjávarafla. Það hefði verið vel ef við hefðum varið bara auknu fjármagni til þessarar búgreinar einmitt í gegnum þennan sjóð sem hann var að stofna í staðinn fyrir að fella þessa peninga inn í og setja í flókið úthlutunarkerfi sem hefur leitt til þess að það er ekki enn búið að ráðstafa úr sjóðnum þó að það hafi verið samþykkt fyrir nærri ári.
Þessa grein, þessa þrjá aðila sem nú eru í gangi með kræklingaeldi, sárvantar fjármagn til þess að komast áfram í þróun greinarinnar. Bæði vantar rannsóknir og líka fjármagn til uppbyggingarstarfs.
Ég hefði viljað heyra mun ákveðnari orð hér frá hæstv. sjútvrh. sem liggur á digrum sjóðum, hundruðum milljóna eða milljarða króna sjóðum, þróunarsjóðum sem lúta að því að bæta og auka arðsemi í sjávarútvegi, í fiskvinnslu og nýtingu nýrra tegunda og nýrra afurða á þeim sviðum. Hann gæti séð af þótt ekki væru nema 10--15 millj. kr. þarna inn. Ég treysti eiginlega á hina miklu framsýni hæstv. ráðherrans til þess að taka myndarlegar á þessu máli en ráðherrann gerði hér í svari sínu.
Tökum Bíldudal sem dæmi. Þar eru möguleikar en þar er mjög örðugt að komast lengra fram vegna fjárskorts. Ef við ekki hlúum að nýsprotum sem þessum þurfum við ekki að búast við því að hér á landi blómgist eða vaxi nýjar atvinnugreinar. Við verðum að taka nokkur áhættuskref með þeim. Og það á að vera gert á sameiginlega ábyrgð, virðulegi forseti, og ég hvet hæstv. ráðherra til að taka betur á en hann gerði hér í þessu svari.