[prenta uppsett í dálka] 29. fundur, 130. lþ.
Kolbrún Halldórsdóttir (andsvar):
Virðulegur forseti. Varðandi málskotsréttinn þá sagði hæstv. umhvrh. í máli sínu áðan að farin væri svipuð leið og gert er í nágrannalöndum okkar. Ég vil minna hæstv. umhvrh. á að það er verið að undirbúa fullgildingu Árósasamningsins á Norðurlöndunum, þ.e. Danmörk er búin að taka hann upp og Svíþjóð er að vinna mikið starf til að geta fullgilt samninginn. Það á að gera, eftir því sem ég hef best getað kynnt mér, á afar faglegan og metnaðarfullan hátt. Ég geri ráð fyrir að Svíar eigi eftir að víkka málskotsréttinn hjá sér.
Hitt veit ég líka, að í Noregi hafa menn túlkað lögin afar vítt. Það hafa þeir gert meðvitað, sérstaklega eftir að Árósasamningurinn var gerður, til að þrengja ekki möguleika einstaklinga á að leita réttar síns í þessum efnum þó ekki séu hefðbundnir lögvarðir hagsmunir til staðar.
Varðandi hitt sem hæstv. umhvrh. sagði um vanhæfi sitt í Þjórsárveramálinu þá langar mig að segja að ég taldi hæstv. ráðherra aldrei vanhæfa í því máli. Ef hún var vanhæf í Þjórsárveramálinu af því að hún hafði andað út úr sér einhverjum orðum sem hægt hefði verið að túlka svo að henni þætti vænt um Þjórsárver þá var hún alveg jafnvanhæf í Kárahnjúkamálinu. Hún var búin að lýsa því yfir að hún styddi stefnu Framsfl. í virkjanamálum. Ef hún var vanhæf í Þjórsárveramálinu þá var hún vanhæf í Kárahnjúkamálinu. Ég blæs á að þetta vanhæfi skipti einhverju máli í því sambandi sem það er sett fram.
