Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Almennur launþegi á Íslandi mun örugglega gleðjast yfir því að heyra að atvinnuöryggið sé farið, sérstaklega sá sem hefur starfað hjá fyrirtæki sem nýverið hefur orðið gjaldþrota. Hann mun örugglega líta það sömu augum að vinna hjá ríkinu hafandi unnið hjá fyrirtæki sem nýverið er orðið gjaldþrota og hann gengur um atvinnulaus eða hitt þó heldur. Þetta er náttúrlega engan veginn sambærilegt. Og að tala um að menn séu að skerða kjörin --- launin hjá opinberum starfsmönnum hafa hækkað miklu, miklu meira en öll önnur laun í þjóðfélaginu, að meðaltali alla vega.
Það hefur valdið gífurlegum kostnaði fyrir ríkissjóð og það greiða að sjálfsögðu skattgreiðendur, allir landsmenn, líka þeir sem ganga um atvinnulausir vegna þess að fyrirtækið hefur nýverið orðið gjaldþrota. (SJS: Borga menn mikinn skatt af ...) Menn eru auk þess að borga gífurlegar og geigvænlegar upphæðir í lífeyrisskuldbindingar vegna B-deildarinnar, bæði vegna barnakennara og annarra sem sömdu, sem eru ekki einu sinni ríkisstarfsmenn. Þetta er því allt eitt samhangandi dæmi og greiðandinn er alltaf skattgreiðandinn, þ.e. 80% þjóðarinnar, sem ekki eru opinberir starfsmenn.