Jón Bjarnason:
Virðulegi forseti. Ég hélt reyndar að umræðan um þessa valdbeitingu framkvæmdarvaldsins gagnvart stofnunum á vegum ríkisins, meira að segja stofnunum og fyrirtækjum sem eru ekki eingöngu í eigu ríkisins, geta verið með ábyrgð á samstarfsverkefnum og fengið hluta af fjárveitingum sínum á vegum ríkisins, væri að baki. Sú valdbeiting að senda stofnunum bréf um að þær mættu ekki eiga fundi með fjárln. til þess að gera grein fyrir málum sínum var rækilega rædd og ég hélt að það hefði verið svo vendilega farið yfir það á Alþingi að menn biðu bara eftir formlegri afsökunarbeiðni eða, eins og hefur tíðkast undanfarið, einhvers konar Júdasaryfirlýsingu, iðrunaryfirlýsingu í útvarpssal, sem eru orðnar tíðar eða gerast meðal þeirra sem sjá að sér. Ég hefði t.d. talið réttara af hæstv. fjmrh. að biðjast bara afsökunar á þessum bréfaskrifum, á þessum tilskrifum, á þessum valdbeitingum gagnvart stofnunum og aðilum í samfélaginu. (GÁS: Heyr.)
Hæstv. fjmrh. og framkvæmdarvaldið lúta stjórn Alþingis. Ríkisendurskoðun lýtur líka stjórn Alþingis og hún birti í bréfi sínu sem svar við þessum tilraunum til valdbeitingar að framkvæmdarvaldið ætti bara að líta sér nær og vera ekki að senda svona bréf sem ættu sér enga stoð í lögum. Svo heldur fjmrn. valdboðunum áfram í þessu fréttabréfi sínu sem hæstv. fjmrh. er væntanlega ábyrgur fyrir, vefriti fjmrn., þar sem verið er að finna að því að Ríkisendurskoðun skuli ekki sjálf lúta þessum tilskrifum, þessu valdboði af hálfu framkvæmdarvaldsins, að hún skuli lýsa því yfir að hún telji sig ekki skuldbundna til að gera það. Fjmrn. ítrekar í vefriti sínu að hún skuli gera það þannig að hæstv. fjmrh. ætti bara að biðjast hér afsökunar eins og nú tíðkast hjá þeim sem sjá að sér.