Fyrirspyrjandi (Jóhanna Sigurðardóttir):
Herra forseti. Mér fundust svör hæstv. ráðherra ekki nægilega skýr varðandi 2. töluliðinn í þessari fyrirspurn og ég er raunverulega engu nær. Þetta hefur vafist fyrir mörgum og það er mismunandi túlkun á ákvæði 104. gr. hlutafélagalaganna, en þar segir orðrétt, með leyfi forseta:
,,Hlutafélagi er hvorki heimilt að veita hluthöfum, stjórnarmönnum eða framkvæmdastjórum félagsins eða móðurfélags þess lán né setja tryggingu fyrir þá.``
Mér finnst þetta mjög skýrt að því er varðar stjórnendur en engu að síður upplýsir ráðherra að Fjármálaeftirlitið hafi ekki séð ástæðu til að gera neinar athugasemdir við kaupréttarsamninga stjórnenda, að þeir séu fjármagnaðir með lánsfé frá viðkomandi fjármálafyrirtæki án tryggingar í öðru en bréfunum. Mér finnst hæstv. ráðherra þurfa að skýra þetta nánar vegna þess að, eins og fram kom hjá hv. þm. Ásgeiri Friðgeirssyni, þessir hlutir þurfa að vera klárir, skýrir og gegnsæir þannig að hægt sé að vinna eftir þeim. Mér finnst þetta vera mjög óljóst eins og það lítur út núna og vildi að ráðherrann skýrði það nánar.
Ég fagna út af fyrir sig svarinu við 1. töluliðnum, að það verði skoðað sérstaklega í ráðuneytinu hvort hægt sé að gera kaupréttarsamninga til margra ára þó að stjórnarformaðurinn sé bara kosinn til eins árs, ásamt mýmörgum öðrum þáttum sem þarf að skoða sem tengjast þessum kaupréttarsamningum. Mér finnst þetta fyrirkomulag enn þá afar sérstakt.
Varðandi kaupréttarsamningana almennt er alveg ljóst að þar sem þeim hefur verið beitt víða, eins og í Bandaríkjunum, hafa þeir verið misnotaðir og menn eru að hverfa frá þeim. Þeir hafa líka leitt til launamisréttis þar sem launamismunur milli stjórnenda og almennra launamanna er orðinn yfir 500-faldur en var 40-faldur fyrir 20 árum sem segir okkur hvaða áhrif þessir kaupréttarsamningar hafa, og eru farnir að hafa líka hér á landi.