Vilhjálmur Finsen

Fæddur í Reykjavík 1. apríl 1823, dáinn 23. júní 1892. Foreldrar: Ólafur Hannesson Finsen (fæddur 22. maí 1793, dáinn 24. febrúar 1836) yfirdómari og kona hans Marie Nicoline Finsen (fædd 28. ágúst 1803, dáin 27. nóvember 1886) húsmóðir. Maki (20. júní 1851): Caroline Vilhelmine Finsen, fædd Moberg (fædd 9. janúar 1818, dáin 22. apríl 1906) húsmóðir. Þau skildu. Foreldrar: Magnus Svendsen Moberg og kona hans Marie, fædd Petersen. Dóttir: Valgerður (1851).

Stúdentspróf Bessastöðum 1841. Lögfræðipróf Hafnarháskóla 1846. Heiðursdoktor þar 1878.

Vann um hríð í rentukammeri og síðan í íslensku stjórnardeildinni, settur þar um tíma fulltrúi. Skipaður 1851 sýslumaður í Gullbringu- og Kjósarsýslu, en kom ekki til landsins fyrr en næsta vor, 1852, og hafði þá verið skipaður land- og bæjarfógeti í Reykjavík. Jafnframt settur 1856 2. yfirdómari í landsyfirrétti. Skipaður 1860 assessor í landsyfirdóminum í Vébjörgum, 1868 dómari í landsyfirdóminum í Kaupmannahöfn og 1871 dómari í hæstarétti, fékk lausn 1888.

Forseti Kaupmannahafnardeildar Hins íslenska bókmenntafélags 1848—1852. Kosinn 1855 í milliþinganefnd til að endurskoða jarðamatið 1849—1850 og 1857 í milliþinganefnd til að semja frumvarp til vinnuhjúalaga. Skipaður 1859 í nefnd til að semja póstlög á Íslandi og 1871 í nefnd til að gera tillögur um gufuskipaferðir kringum landið. Átti sæti í Árna Magnússonar-nefndinni frá 1871 til æviloka.

Konungkjörinn alþingismaður 1853—1860.

Skrifaði greinar um íslensk fornlög og annaðist útgáfu fornra lögbóka.