131. löggjafarþing — 79. fundur,  23. feb. 2005.

Sala eignarhluta Landsbanka Íslands í Vátryggingafélagi Íslands.

509. mál
[14:16]

Fyrirspyrjandi (Sigurjón Þórðarson) (Fl):

Herra forseti. Nú er mikið verið að ræða sölu ríkisfyrirtækja. Það stendur til að selja Landssímann og Landsvirkjun og í tilefni af því er rétt að líta yfir farinn veg og skoða söguna, hvernig staðið hafi verið að sölu á eignum almennings.

Við sölu bankanna var upphaflega rætt um að þeir yrðu í dreifðri eignaraðild. Síðan breyttist það og nýtt hugtak kom upp, kjölfestufjárfestar, sem var notað yfir velunnara stjórnarflokkanna. Þeir fengu þetta virðulega nafn og þeir einir fengu að kaupa bankana. Fleiri álitamál hafa komið upp, svo sem hvað hafi fengist fyrir eigur almennings en í miðju einkavæðingarferli Landsbankans voru rifnar út úr bankanum eigur og seldar aðilum tengdum Framsóknarflokknum. Þá á ég við söluna á hlut Landsbankans í Vátryggingafélagi Íslands, 27% hlut. Ég tel þess vegna rétt að spyrja hvað Landsbankinn hafi fengið fyrir þann hlut.

Umrædd sala var mjög umdeild og hún var talin staðfesting á því að flokkarnir, Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur, skiptu þarna á milli sín eigum almennings. Í kjölfar sölunnar treysti Steingrímur Ari Arason sér ekki lengur til að vera í einkavæðingarnefnd ríkisstjórnar og sagði sig úr henni. Ég tel þess vegna að það væri mjög upplýsandi að fá fram hvert söluandvirði Vátryggingafélags Íslands var.