139. löggjafarþing — 62. fundur,  20. jan. 2011.

skýrsla forseta um öryggismál tölvukerfis Alþingis.

[14:59]
Horfa

Birgitta Jónsdóttir (Hr):

Frú forseti. Ég þakka fyrir þessa greinargóðu skýrslu. Það er mikilvægt að draga ekki rangar ályktanir, byggðar á getgátum. Það er ýmislegt við þetta mál sem ber að athuga en ég vil frekar en falla í þann fúla pytt að benda á aðra án sannana að flytja ljóð sem mér finnst við hæfi eftir þær aðdróttanir sem ég og þingflokkur Hreyfingarinnar sem og Wikileaks urðum fyrir í þingsalnum í morgun út af þessu máli.

Ráðið, eftir Pál J. Árdal, með leyfi forseta:

Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,

þá segðu aldrei ákveðnar skammir um hann,

en láttu það svona í veðrinu vaka

þú vitir, að hann hafi unnið til saka.

En biðji þig einhver að sanna þá sök,

þá segðu, að til séu nægileg rök,

en náungans bresti þú helzt viljir hylja,

það hljóti hver sannkristinn maður að skilja.

Og gakktu nú svona frá manni til manns,

unz mannorð er drepið og virðingin hans,

og hann er í lyginnar helgreipar seldur

og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur.

En þegar svo allir hann elta og smá,

með ánægju getur þú dregið þig frá,

og láttu þá helst eins og verja hann viljir,

þótt vitir hans bresti og sökina skiljir.

Og segðu: „Hann brotlegur sannlega er

en syndugir aumingja menn erum vér,

því umburðarlyndið við seka oss sæmir.

En sekt þessa vesalings faðirinn dæmir.“

Svo leggðu með andakt að hjartanu hönd,

með hangandi munnvikjum varpaðu önd,

og skotraðu augum að upphimins ranni,

sem æskir þú vægðar þeim brotlega manni.

Já, hafir þú öll þessi happsælu ráð,

ég held þínum vilja þá fáir þú náð

og maðurinn sýkn verði meiddur og smáður.

En máske, að þú hafir kunnað þau áður!