150. löggjafarþing — 7. fundur,  19. sept. 2019.

skattar á lægstu laun.

[10:39]
Horfa

Guðmundur Ingi Kristinsson (Flf):

Virðulegur forseti. Ég vil beina fyrirspurn til hæstv. fjármálaráðherra. Nú var ASÍ að álykta um nýjan lífskjarasamning og það sem ríkisstjórnin á að standa við í sambandi við skattbreytingar. Þar kemur fram, með leyfi forseta:

„Lág- og millitekjufólki sem hefur á síðustu árum borið sífellt þyngri skattbyrðar var í kjölfar kjarasamninga síðastliðið vor lofað umbótum á skattkerfinu til að auka ráðstöfunartekjur og snúa þessari óheillaþróun við. Að ekki standi til að efna loforðið að fullu fyrr en um mitt samningstímabilið veldur þess vegna verulegum vonbrigðum. Launafólk, öryrkjar og aldraðir sem hafa lágar tekjur hafa ekki tíma til að bíða svo lengi – þau þurfa léttari skattbyrði strax.“

Skattar þeirra sem eru á lágmarkslaunum lækka um 2.900 kr. mánuði á næsta ári og 8.300 kr. þarnæsta ár. Þau sem hafa 1 milljón á mánuði lækka um 1.850 kr. á mánuði á næsta ári og 3.800 kr. á þarnæsta ári. Þetta er 5.650 kr. skattahækkun fyrir þá sem eru með 1 milljón á mánuði. Er hann ekki sammála mér að það sé algjör óþarfi að láta þá einstaklinga fá slíka hækkun og láta hana ganga niður til þeirra sem eru á lægstu laununum?

Ef við tökum 317.000 kr. mánaðarlaun hjá lægst launaða einstaklingnum í dag, hvað er viðkomandi að borga í skatta? 55.900 kr. Þeir einstaklingar sem voru á lægstu launum 1988 þegar staðgreiðslukerfi skatta var tekið upp borguðu ekki skatt þá og þess vegna er þetta hrein og klár og einföld spurning: Er ekki kominn tími til að hætta að skatta þá sem eru með hungurlús vegna þess að þessi laun, 317.000 kr., þýða útborgað 240.000–250.000 kr.?