150. löggjafarþing — 69. fundur,  4. mars 2020.

störf þingsins.

[15:25]
Horfa

Björn Leví Gunnarsson (P):

Virðulegur forseti. Hæstv. forsætisráðherra annars vegar og fjármálaráðherra hins vegar segja að ráðstöfunartekjur hafi hækkað svo mikið á undanförnum árum. Síðan 2011 hafa ráðstöfunartekjur samkvæmt tekjusögu.is hækkað um heil 23%, það er ekkert smáræði. Einstæð móðir í fyrstu tekjutíund með eitt til tvö börn hefur hækkað um 29%, það er ekkert smáræði. Á sama tíma hefur leiguvísitalan hækkað um 77,7%. Það er ekkert smáræði og það er dálítið það sem kom fram í Kveikþáttnum sem var sýndur í gær, rót vandans sem var rakinn þar er húsnæðisvandi. Húsnæðisvandi er helsta birtingarmyndin en þar er undirliggjandi heilbrigðisvandi, geðheilbrigðisvandi, kynslóðarvandi og stéttarvandi. Það er stéttarvandi af því að þegar maður elst upp í fátækt þá kann maður síður á möguleikana til að velja atvinnu þegar maður klárar grunnskóla eða jafnvel framhaldsskóla. Fólk þekkir bara miklu færri möguleika og stígur inn í annað umhverfi en aðrir hafa alla jafna aðgang að.

Það er mjög áhugavert að fylgjast með þróun þess hvernig við höfum tæklað fátækt á Íslandi. Í rauninni er hún ekki mikil. Það er ekki til nein greining á því hvað það kostar að laga það vandamál sem fátækt er eða bara á því hvað fátækt kostar yfirleitt. Í grein í Fréttablaðinu um helgina fer Sif Sigmarsdóttir yfir skýrslu í Englandi þar sem segir að fátækt kosti þjóðarbúið 82 milljarða punda út af ýmsum heilsufarsvandamálum. Hún spyr að lokum hvort við höfum ekki efni á að laga fátæktarvandann þegar hann kostar okkur í raun svona mikið.