almenn hegningarlög.
Frú forseti. Það eru margir mikilvægir punktar sem hafa komið hér fram og ég er sammála flestöllum þeim sjónarmiðum sem hafa komið fram. Hv. þm. Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir talaði um lög um jafna meðferð óháð kynþætti og þjóðernisuppruna, nr. 85/2018, og mikilvægi þess að beita þeim lögum. Hv. þingmaður talaði um fyrirspurnina sem hv. þm. Björn Leví Gunnarsson sendi inn og fékk svar um að þeim hafi aldrei verið beitt varðandi brot á þeim lögum. Hér er umræðuefnið aðallega hatursorðræða og ég nefndi í fyrstu ræðu minni að við þyrftum að líta til fleiri þátta heldur en bara lagaákvæðisins. Það var einmitt mjög góður punktur sem kom fram hjá hv. þingmanni áðan um Jafnréttisstofu og ég held að það ætti að vera mikill þungi lagður á að bæta réttarstöðu þolenda hatursorðræðu í allar áttir, þar á meðal hjá Jafnréttisstofu. Sú hugmynd sem ég hef varðandi það er að veita Jafnréttisstofu heimild til frumkvæðisathugunar þannig að þau geti sektað fólk fyrir brot á þessum lögum. Mjög oft falla tilfelli hatursorðræðu undir brot á lögum um jafna meðferð óháð kynþætti og þjóðernisuppruna. Ég held að það væri ágæt leið til að byrja á því að minnka hatursorðræðu og líka skapa fordæmi fyrir því að stjórnvöld taki hana ekki í sátt, að Ísland sé ekki á þeim stað að við leyfum hatursorðræða viðgangast óáreitta.
Einnig held ég að það væri mjög skynsamlegt að koma á fót hatursglæpa- eða hatursorðræðudeild innan lögreglunnar sem ótrúlegt en satt er ekki til og mér finnst það svolítið skrýtið miðað við alla umræðuna sem hefur átt sér stað núna á síðustu árum meira að segja varðandi hatursorðræðu og hatursglæpi. Það er engin sérstök deild sem tekur á þessum málum. Þetta eru rosalega viðkvæm mál, þau eru viðkvæm eðlis og þess vegna skiptir svo miklu máli að hafa deild sem er með sérfræðiþekkingu í þeim efnum. En hvernig fær maður sérfræðiþekkingu t.d. varðandi hatursorðræðu eða hatursglæpi nema með aukinni fræðslu? Og það er einmitt það sem hv. þm. Sigmar Guðmundsson talaði um hér í pontu áðan, að það væri þörf á meiri fræðslu. Ég held að við ættum að byrja með fræðslu innan lögreglunnar og ekki bara innan lögreglunnar heldur í háskólanámi í lögreglufræðum, gera það að skyldufagi. Ég get ekki séð hverju við myndum tapa á því að setja á fót einhvers konar fag um hvað geti fallið undir hatursorðræðu og hatursglæpi og hvað geti talist vera hatursorðræða. Ég skil ekki hverju við myndum tapa á því að gera þetta að skyldufagi, við værum bara að auka þekkingu lögreglumanna á þessu viðfangsefni. Ég talaði um það áðan að mögulega eru stjórnvöld ekki með nógu mikla þekkingu á því hvað geti verið hatursorðræða þar sem eru felld niður af hálfu lögreglu mál sem eru ekki líkleg til sakfellingar. Þess vegna er þetta mjög mikilvægt.
Svo er það náttúrlega líka menntakerfið sem við höfum ekki talað nógu mikið um, sem sagt að það sé fræðsla um kynþáttafordóma eða bara fordóma yfir höfuð, taka fordóma í stóra samhenginu og tala um þá á öllum stigum skólakerfisins, í grunnskóla og í félagsmiðstöðvum og í menntaskóla þannig að það sé góð þekking á þessu hugtaki frá unga aldri. Einnig held ég að það væri sniðugt (Forseti hringir.) að það sé fræðsla meðal nemendahópsins í skólakerfinu og líka meðal kennara af því að það er mjög oft sem kennarar vita ekki nákvæmlega hvernig þau eiga að höndla (Forseti hringir.) kynþáttafordóma og hatursorðræðu. Ég held að það væri mjög mikilvægt framtak.