þjóðaratkvæðagreiðsla um framhald viðræðna við Evrópusambandið.

Virðulegi forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir svörin. Ástæða þess að ég spurði að þessu var ekki síst sú staðreynd að evrópsk löggjöf mótar auðvitað nú þegar íslenskar réttarreglur mikið á mörgum, ef ekki flestum, sviðum þjóðarinnar. Skrefið sem fælist í því að þjóðin myndi greiða aðild atkvæði sitt er að þessu leyti mun minna en það skref sem þegar hefur verið stigið. Ávinningurinn í mínum huga yrði pólitískur, lýðræðislegur og efnahagslegur, og myndi varða öryggi okkar. En ég held líka að á þeim tíma sem liðinn er frá 2009 þá hafi verið stigin stór skref og Evrópusambandið hefur haft sterka rödd á sviði mannréttindamála og beitir sér um þessar mundir markvisst fyrir aðgerðum í þágu loftslagsmála, því að það eru jú aðgerðir sem telja en ekki orð. Ég er þeirrar skoðunar að með aðild værum við komin inn í stofnanaumgjörð sem myndi styðja við markvissa og virka samkeppni, virkari hagsmunagæslu í þágu neytenda og íslenskur markaður myndi komast úr þessum kúltúr sem einkennist að mestu leyti af fákeppni, því miður. Það er lítið rætt um þessar mörgu jákvæðu hliðarverkanir af aðild.