21.12.1978
Neðri deild: 40. fundur, 100. löggjafarþing.
Sjá dálk 1880 í B-deild Alþingistíðinda. (1527)
146. mál, heimild til lántöku vegna lánsfjáráætlunar 1978
Albert Guðmundsson:
Herra forseti. Ég vil taka undir orð hv. síðasta ræðumanns, 7. þm. Reykv., þar sem hann fer fram á að afgreiðslu á þessu máli verði frestað til þess að þeir geti náð sambandi sín á milli sem sitja í fjh.- og viðskn. þessarar hv. d., alla vega Vilmundarmenn, og vona að hv. yfirráðh., eins og hann er kallaður hér, hafi hér eftir betra samband við undirmenn sína í n., þannig að meiri hl. þurfi ekki að tefja þingstörf frekar en orðið er.
Ég vil aðeins segja það, að þar sem ég hafði hugsað mér að styðja yfirlýsta stefnu Alþfl., sem er andvígur auknum erlendum lántökum, mun ég ekki standa að þessu frv. Ég mun greiða atkv. gegn þessari till. um aukningu á erlendum lánum. Og ég verð að segja alveg eins og er, að ég reikna með því, að þm. Alþfl. standi með mér að þessu stefnumáli þeirra. Annað væri óhugsandi miðað við allt sem hefur verið sagt hér á hv. Alþ. og skrifað í dagblöð og komið á framfæri við þjóðina í ríkisfjölmiðlum.
Ég vil líka á sama tíma harma það, að þótt hér sé um nytsamt mál að ræða, eins og hv. 3. þm. Vesturl. komst að orði, þá skuli vera hlaupið á síðustu stundu, má segja, til aðgerða í ýmsum nýtískulegum tæknilegum málum, eins og t.d. í samskiptum á milli landa, af Íslands hálfu hverju sinni í staðinn fyrir að reikna með að verk eins og þessi, sem eru mikil og dýr í framkvæmd, séu unnin á það löngum tíma að Ísland hafi a.m.k. möguleika á að fjármagna það mikið af framkvæmdinni smátt og smátt að við þurfum ekki að líða fyrir það sem þjóð með stórum erlendum lántökum. Það er ekki talið vit í því fyrir einstakling og þess vegna ekki fyrir þjóð heldur að taka að láni umfram 30–35%, kannske 40%, af þeirri upphæð sem þarf að eyða í hverja framkvæmd um sig. Lán, sem nemur allt að því 100% af framkvæmdaupphæð á þungum vöxtum með dýrum erlendum lántökum, er ekki talið góður viðskiptamáti. En ég vil aðeins upplýsa það, ef ég man rétt, að við erum ekki að þurrka Mikla norræna ritsímafélagið út úr þessu, við losnum við það endanlega á mörgum árum, og ég get ekki séð að sæstrengir þeir, sem hafa að vísu bilað undanfarið, mundu ekki duga okkur í nokkuð mörg ár enn þá. Hitt er líka staðreynd, að jafnvel þó að við fengjum nýja fjarskiptastöð á borð við þá sem hér er til umr., getur hún líka bilað hvenær sem er. Þannig eru þetta engin rök í málinu. Þegar svona nýjungar eiga sér stað eigum við að vera það forsjálir, að við getum hafið framkvæmdir með það miklum fyrirvara að við getum smátt og smátt lagt eigið fé upp að ákveðnu marki í framkvæmdina og tekið svo erlent lán til viðbótar til að ljúka henni. Það er talið meira vit í slíkum framkvæmdum en hlaupa til og taka stórlán og framkvæma á mjög skömmum tíma það sem á að gera á löngum tíma.
En sem sagt, ég skora nú á Alþfl.-menn að standa að eigin stefnumálum sínum með mér.