03.04.1979
Sameinað þing: 77. fundur, 100. löggjafarþing.
Sjá dálk 3776 í B-deild Alþingistíðinda. (2961)
Umræður utan dagskrár
Halldór Blöndal:
Herra forseti. Ég sé að mál það, sem hér er til umr., er of merkilegt til þess að tími sé gefinn til þess í Sþ. að það sé rætt. Hins vegar virðist stundum sem hæstv. forseti sé örlátur á tíma þegar hin ómerkilegustu mál eru til umr. utan dagskrár, ekki síst ef hv. 7. þm. Reykv. á í hlut.
Ég vil aðeins segja út af þessu á þeim tveim mínútum, sem ég hef til umráða, það eitt, að ég kann ekki við það, þegar fsp. af þessu tagi er borin fram af hv. 1. þm. Vestf. í þessu mjög svo þýðingarmikla máli, að ekki heyrist eitt einasta orð frá hæstv. samgrh. um þetta mál. Ég óska eindregið eftir því, að það komi fram í sambandi við þessar umr. hver sé skoðun'hans á málinu. Þessi deila heyrir undir hans rn. og það er ástæða til þess að hann skýri frá því, hvaða augum hann lítur á þetta mál. Hann hefur tekið að sér þetta ráðherraembætti og getur ekki skotið sér undan þeirri ábyrgð sem því fylgir. Þess vegna beini ég þeirri fsp. til hans, hverjar hugrenningar hans séu í þessu efni og hvaða lausn hann telji helst koma til greina á þessu máli.
Ég vil jafnframt vekja athygli á því — og væri ástæða til verulegra umr. um launamálin almennt — að Farmanna- og fiskimannasambandið hefur nú sett fram kröfur um mjög verulegar hækkanir á grunnkaupi fyrir utan sérkröfur, þannig að þegar allt er talið er jafnvel talað um að þær kröfur séu frá 80% og upp í 110% með sérkröfunum. Væri kannske ástæða til að spyrja hæstv. ríkisstj., hvort þær kröfur séu í samræmi við stefnu hennar í kjaramálum, og einnig um hitt, hvort til greina komi, ef slíkar kaupkröfur yrðu að veruleika, að hún grípi þar inn í. M. ö. o.: Hver er stefna hæstv. ríkisstj. í launamátum út þetta ár? Það er yfirlýst stefna hennar að reyna að halda grunnkaupshækkunum niðri. Frv. liggur fyrir í Ed. um að taka slíka grunnkaupshækkanir af opinberum starfsmönnum, bankamönnum og blaðamönnum. Hver er hugmynd ríkisstj. gagnvart öðrum stéttum í því efni? Á að leyfa öðrum stéttum að hrifsa til sín svo og svo miklar grunnkaupshækkanir af því að þær eru í þýðingarmeiri störfum, ef svo má segja, heldur en þessar og geta betur beitt verkfallsvopninu? Er engin samræmd stefna í þessum málum hjá hæstv. ríkisstj.?
Ég skal ljúka máli mínu, en ég sakna þess að geta ekki haft ræðu mína fyllri, því að ég tel að þetta sé hið merkasta mál, en hugga mig við að það verður tekið til umr. í Nd. á morgun.