16.12.1980
Neðri deild: 32. fundur, 103. löggjafarþing.
Sjá dálk 1536 í B-deild Alþingistíðinda. (1614)
148. mál, almannatryggingar
Halldór Ásgrímsson:
Herra forseti. Ég vil segja varðandi þau ummæli hv. 5. þm. Suðurl., að atvinnurekendur greiddu ekkert af þeim kostnaði sem hér um ræðir, að það tel ég vera rangt, vegna þess að í lögum stendur að þátttaka atvinnurekenda í almannatryggingakerfinu sé 14%. Á sínum tíma var þessu gjaldi, sem nú er 2%, breytt úr því að vera gjald fyrir unna klukkustund í prósentugjald. Þeir útreikningar, sem þá lágu til grundvallar, voru rangir. Gjaldið var of hátt miðað við þau lög sem þá voru í gildi. Þeir voru t.d. ekki yfirfarnir af fjmrn. á þeim tíma.
Vinnuveitendur hafa haldið því fram, að þeir ættu inni hjá ríkissjóði vegna þessa, og Þjóðhagsstofnun hefur reiknað út að samkv. þeirri viðmiðun næmi þetta nokkuð á annan milljarð kr. Þegar gengið var frá fæðingarorlofinu á sínum tíma nú í haust var málið kynnt Vinnuveitendasambandinu og borið undir vinnuveitendur hvernig þeir skyldu standa undir hluta kostnaðarins. Þeir féllust á að breyta þessari prósentu, 14%, í 2% gjald, sem samsvarar 16% af heildargreiðslum í almannatryggingakerfinu. Með þessu hafa því vinnuveitendur fallist á að auka sinn hlut úr 14% af heildargreiðslum almannatrygginga í 16%.
Hitt er svo annað mál, að það er afskaplega óheppilegt að búa við það kerfi, að allir atvinnurekendur í landinu telji sig eiga innstæðu hjá ríkissjóði. Slíkt kerfi er svo óheppilegt, að allir eru í reynd sammála um að því beri að breyta.
En ég vildi aðeins leiðrétta þetta, að með þessu hafa vinnuveitendur í reynd fallist á að auka hlutdeild sína í almannatryggingakerfinu úr 14 í 16%.