19.12.1980
Neðri deild: 43. fundur, 103. löggjafarþing.
Sjá dálk 1857 í B-deild Alþingistíðinda. (2037)
160. mál, minnsta mynteining við álagningu opinberra gjalda
Matthías Bjarnason:
Herra forseti. Eins og fram kom í máli formanns fjh.- og viðskn. skrifuðu fjórir nm. undir þetta frv. með fyrirvara. Þessi fyrirvari okkar er sá, að við viljum minna á að í stefnuræðu forsrh., sem flutt var seint í októbermánuði, segir að með gjaldmiðilsbreytingunni verði hver króna komin í hóp annarra gjaldmiðla á Norðurtöndum, en jafnframt að slík hugarfarsbreyting eða áhrif geti því aðeins orðið að gagni, að aðrar ráðstafanir fylgi sem sannfæri almenning um að alvara sé á ferðum til þess að treysta gildi krónunnar og veita verð við álagningu opinberra gjalda. 1858 bólgunni viðnám. Þetta er fallega og greindarlega mælt, eins og við er að búast. En nokkrum dögum áður en þessi gjaldmiðilsbreyting á að taka gildi flytja stjórnarflokkarnir þetta frv. um minnstu mynteiningu við álagningu og innheimtu opinberra gjalda, og þar á þegar að leggja af aurana. Það eru sennilega þessi áhrif sem átti að skapa með myntbreytingunni, að almenningi er sagt: Þið skuluð ekki taka alvarlega aurana hjá ykkur í nýju myntinni því að tölvukerfið, sem ríkisbókhaldið tók upp 1973, gerði ekki ráð fyrir aurum í fjárhæðum sínum. Það kerfi vissi heldur ekkert um þessa væntanlegu myntbreytingu. Og sennilega hefur ríkisstj. ekkert tekið eftir þessari breytingu sinni úr því að hún leggur nú til við Alþingi og þar með þjóðina — að taka ekki aurana alvarlega. Þar með er fallið frá þessum ágætu hugleiðingum í stefnuræðunni. En þar sem Alþingi hefur áður fellt að fresta gjaldmiðilsbreytingunni sjáum við stjórnarandstæðingar enga ástæðu til að halda hér uppi löngum ræðum út af þessu síðbúna og miður heppnaða frv.