08.12.1981
Sameinað þing: 31. fundur, 104. löggjafarþing.
Sjá dálk 1278 í B-deild Alþingistíðinda. (1045)
348. mál, lántökur ríkissjóðs og ríkisstofnana
Fyrirspyrjandi (Þorv. Garðar Kristjánsson):
Herra forseti. Ég tek undir þau orð sem hv. 5. þm. Suðurl. viðhafði hérna um orkujöfnunargjaldið. Ég tek líka undir það sem hv. 5. þm. Vestf. sagði um nauðsyn jafnaðar á orkuverðinu. En vegna tímans ætla ég að halda mig við svar hæstv. viðskrh. og byrja á því að þakka honum fyrir það.
En ég hef nokkrar aths. við sumt af því sem hann sagði. Hann sagði að það væri fé afgangs af því sem hefði verið ákveðið í fjárlögum til olíustyrkja, vegna þess að það hefði miðað hraðar hitaveituframkvæmdum en gert hefði verið ráð fyrir. Ég leyfi mér að efast um þetta. Ég held að það hafi legið nokkuð ljóst fyrir, hverjar hitaveituframkvæmdir yrðu á þessu ári og hvað olíustyrkirnir lækkuðu af þeim ástæðum. Það hefur legið ljóst fyrir. Það, sem lá ekki ljóst fyrir, var að upphæð olíustyrksins skyldi vera látin óbreytt frá því 1. jan. 1980. Og það er það sem ég finn að og ásaka hæstv. ríkisstj. fyrir að hafa látið viðgangast. Það er þess vegna sem við eigum nú fé eftir af þeirri upphæð sem fjárlög gera ráð fyrir til olíustyrkja.
Hæstv. ráðh. fór nokkrum orðum um það, að vafasamt væri verið að hækka olíustyrkinn eða a. m. k. þyrfti að vara sig á því, að olíuupphitun yrði ekki ódýrari eða jafnódýr og rafmagnsupphitun, því að þá mundi hverfa hvatinn til þess að taka upp innlenda orkugjafa til húshitunar. Ég kannast við þessi sjónarmið. Ég kannast einkum við þau hjá þeim sem ég hef efast um að hefðu mikinn áhuga á að greiða niður olíuverð til þess að jafna hitunarkostnaðinn. En það verður minna vart við það hjá þeim sem vilja þó jöfnuð þarna á, eins og ég efast ekki um að hæstv. viðskrh. vilji. En hvers vegna eru menn alltaf með þessar úrtölur, hræðslu við þetta? Það skil ég ekki, því að þarna er mikill munur á. Samkv. útreikningum, sem ég hef hér og eru gerðir á vegum viðskrn., má hækka olíustyrkinn núna upp í 381 kr. á ársfjórðungi úr 200 kr. til þess að upphitun með olíu kosti það sama og upphitun með rafmagni. Það má nærri tvöfalda styrkinn til þess. Er ekki óhætt úrtölulaust að gera eitthvað til þess að jafna þetta bil? Ég læt mér ekki til hugar koma, þó að öllu því fjármagni, sem við eigum nú óráðstafað, verði ráðstafað til þess að hækka olíustyrki og í viðbót við olíustyrk eins og ég vék að áðan, að nokkur hætta sé á að nokkuð verði skertur hvati fólks til að hagnýta innlenda orkugjafa. Það er fjarstæða.
Auðvitað geri ég mér grein fyrir mismun á innlendum orkugjöfum og olíu. En ég skal ekki fara að ræða frekar um það. Ég vil í þessu sambandi aðeins minna á það, að jafnvel þó að verðið sé það sama, þá er svo margt sem mælir með því, að fólk vilji heldur greiða rafmagnsupphitun á sama verði en olíuupphitun, eins og þrifnaður og það öryggi að vera óháður olíunni. Olíuverðið getur hækkað upp úr öllu valdi hvenær sem er og talað er um að þessi orkugjafi verði kannske ekki fyrir hendi eftir tiltölulega skamman tíma. Ég held að það þurfi ekkert að óttast í þessu efni.
Hæstv. ráðh. vék að nefnd sem væri að athuga þessi mál og hann sagði réttilega að ég væri í. Ég hef rætt þessi mál í þeirri nefnd nú síðustu daga og hef ekki fundið annað en jákvæðar undirtektir undir þetta. Fyrst ráðh. er að bíða eftir kveðju frá nefndinni, þá mun ég á næsta fundi leggja til að nefndin leggi það til sem felst í tillögu þessari og ég hef hér gert ráð fyrir.