19.12.1981
Sameinað þing: 39. fundur, 104. löggjafarþing.
Sjá dálk 1898 í B-deild Alþingistíðinda. (1628)
165. mál, frestun á fundum Alþingis
Geir Hallgrímsson:
Herra forseti. Það er merkilegt hvað jafnskýrum mönnum og hæstv. forsrh. og hv. formanni þingflokks Alþb. getur skotist. Það er ekki rétt að ég hafi haldið því fram, að stjórnarandstöðunni hafi ekki verið kunnugt um að ríkisstj. hygðist flytja þá frestunartillögu sem nú er til afgreiðslu, en ég gagnrýndi í ræðu minni bæði 8. des. og áðan að ekki hefur að öðru leyti verið haft samráð við stjórnarandstöðuna um þinghaldið fyrir jól og um tilhögun jólaleyfis.
Í því sambandi, að okkur hafi verið boðnir þeir kostir hvort heldur að kalla þing saman til fundar 18. eða 24. jan. er því til að svara, að báðir þessir kostir voru óaðgengilegir fyrir stjórnarandstöðuna vegna þess að stjórnarandstaðan er undir þessum kringumstæðum á móti frestun á fundum Alþingis.
Þegar hæstv. forsrh. segir, að það sé alvanalegt að stjórnarandstaðan greiði atkv. á móti frestun á fundum Alþingis um jólaleytið, er það eftir mínu minni, án þess að ég hafi rannsakað það, alrangt hjá hæstv. forsrh. Það er almennt látið viðgangast sem hæstv. ríkisstj. á hverjum tíma vill vera láta um þinghald um jólaleytið og varðandi það hvenær fundir hefjist aftur á nýju ári. Það, sem er sérstakt að þessu sinni, er að stjórnarandstaðan greiðir atkv. á móti frestun á fundum Alþingis og það hygg ég að sé alveg sérstakt í þingsögunni. Það ber vitni um hve lítið traust við berum til hæstv. ríkisstj., enda hefur reynslan sýnt að hún er einskis trausts verð. Ég segi því nei.