01.04.1982
Neðri deild: 60. fundur, 104. löggjafarþing.
Sjá dálk 3530 í B-deild Alþingistíðinda. (3068)
3. mál, Sinfóníuhljómsveit Íslands
Menntmrh. (Ingvar Gíslason):
Herra forseti. Ég hafði nú ekki mikla ástæðu til að taka til máls. Ég vil hins vegar þakka allt það jákvæða sem búið er að segja um þetta mál almennt, og ég er ekki í vafa um að málið á nægilegt þingfylgi til þess að það ætti að geta orðið að lögum með skaplegum hætti á þessu ári.
Hins vegar verð ég að segja það, að ég er svolítið undrandi á því þegar verið er að gera mér upp þau orð, að ég telji það ekki vera neinn greiða við málið að koma fram með brtt. eða að ég sé beinlínis að halda því fram, að það sé verið að drepa málið þó að menn geri hér athugasemdir við það, eins og kom fram hjá hv. 6. þm. Norðurl. e. síðast og mig furðaði stórlega á.
Það, sem ég sagði einfaldlega í þessu sambandi, var að jafnvel þó að finna mætti ýmis rök fyrir því, að það væri æskilegast að ríkissjóður stæði einn undir Sinfóníuhljómsveitinni, og það væri alls ekkert óeðlilegt þó að að því yrði unnið að Ríkisútvarpið drægist þar út úr þegar þar að kæmi, þá benti ég hv. þm. á að það væri ekki greiði við málið nú að koma með tillögu af því tagi. Það var það sem ég sagði, vegna þess að það er ekki, — við skulum viðurkenna það, — það er ekki, getum við sagt, pólitískur vilji fyrir slíku og þess vegna yrði það náttúrlega sama og að drepa málið ef sú till. kæmi fram og reynt væri að knýja sérstaklega fast á um það efni. Við höfum því miður ekki möguleika á að framkvæma það á þennan hátt eins og er. Ég held hins vegar að það sé réttmæt ábending að æskilegt væri að þetta verði sem mest á einni hendi, rekstur Sinfóníuhljómsveitarinnar, og að því kemur vafalaust að svo verður, að þetta verður fyrst og fremst ríkisfyrirtæki sem landsmenn allir standa undir, hvort sem menn búa hér eða þar. En sem sagt, ég held að við séum þegar upp er staðið yfirleitt sammála um kjarna þessa máls.
Ég vil þakka þær jákvæðu umræður sem fram hafa farið um þetta efni, og ég vil taka mjög sterkt undir það sem fram hefur komið hjá ýmsum hv. þm., þar á meðal hv. 9. þm. Reykv. og 7. landsk. þm., og vert er að benda á, að tónlistarlíf hér á landi stendur nú með afar miklum blóma. Og ég held að það sé alveg augljóst mál, að það vekur aðdáun þeirra sem því kynnast, t.d. útlendinga sem hér dveljast. Ég hef orðið þess var hjá ýmsum útlendingum sem hér dveljast, t.d. sendiráðsfólki, og hið sama er að segja um tónlistarmenn sem hingað koma og kynnast tónlistarlífinu. Ég vil taka mjög ákveðið undir það, að tónlistarlíf stendur með blóma hér og okkur, sem höfum forræði fyrir landsstjórninni, ber að styrkja það á þann veg sem frekast er hægt að gera. Einn þáttur í því mundi vera að samþykkja nú eftir langa mæðu lög um Sinfóníuhljómsveit Íslands.