08.02.1983
Sameinað þing: 48. fundur, 105. löggjafarþing.
Sjá dálk 1775 í B-deild Alþingistíðinda. (1520)
137. mál, Sjóefnavinnslan
Fyrirspyrjandi (Karl Steinar Guðnason):
Herra forseti. Ég þakka þau svör sem hér hafa borist, reyndar frá stjórn Sjóefnavinnslunnar. Ég tel að þau séu í bjartsýnna lagi og ég efast um að arðsemisútreikningar séu byggðir á traustum grunni. Ég veit að það er hægt að selja salt víða og hliðstæð efni, en spurningin er sú, hvort við getum selt það á sambærilegu verði við aðra. Við vitum það að salt er mikið notað hér á Íslandi, en áreiðanlegt er að útvegsmenn kaupa ekki salt, þó það sé innlent, ef það er dýrara en það salt sem fæst erlendis frá. Það er fullyrt að dýrara sé t. d. að flytja salt frá Suðurnesjum til Þórshafnar en að flytja það frá Spáni. Þarf að skoða þá hluti í samhengi alla saman.
Þær efasemdir sem uppi eru um þessa framleiðslu hjá sveitarstjórnarmönnum á Suðurnesjum eru fólgnar í þessu. Menn eru ekki trúaðir á það að hægt verði að selja þessar afurðir. Vonandi verður það hægt, en fyllsta ástæða er til að efast um það. Það vekur og athygli að lítill áhugi virðist vera fyrir því að leggja hlutafé í þessa verksmiðju. Mér er kunnugt um það, að sveitarfélögin á suðurnesjum hafa gefið loforð um 1 millj. kr., en hvort það hefur verið greitt veit ég ekki og efast um að þessi upphæð standi. A. m. k. hafa sum sveitarfélögin uppi miklar efasemdir um hvort þau leggja fé í þessa verksmiðju.
Það kemur og fram að frá einstaklingum hafa aðeins safnast 169 200 kr. og frá félögum 105 þús., en auglýsingaherferðin hefur kostað yfir 90 þús. kr.