07.12.1982
Sameinað þing: 26. fundur, 105. löggjafarþing.
Sjá dálk 989 í B-deild Alþingistíðinda. (711)
269. mál, verðmyndunarkerfi landbúnaðarins og endurskoðun útflutningsbótakerfisins
Fyrirspyrjandi (Ólafur Ragnar Grímsson):
Herra forseti. Hæstv. landbrh. telur greinilega að það sé ekki mikið tilefni þó menn hafi áhuga á að fræðast um hvernig hann vinnur að stefnuyfirlýsingum ríkisstj. Ég læt hann einan um þá skoðun. En hitt verð ég að segja, að það þykir mér sérkennileg túlkun á stefnuyfirlýsingum ríkisstj, eða annarra aðila, þar sem kveðið er á um að vinna skuli að einhverju máli, að stefnan hafi verið framkvæmd ef viðkomandi ráðh. eða annar aðili hafi unnið að málinu í 5 mínútur. Þar með hafi hann unnið að málinu og sé engin ástæða til að gera við það fleiri aths. Það var sú textaskýring sem hæstv. ráðh. gaf áðan. Hann forðaðist að nefna það, sem ég gat um að hefði nú þegar verið upplýst af hálfu fulltrúa Stéttarsambands bænda, að aðeins hefði verið rætt við þá einu sinni um þetta atriði. Það segja fulltrúar Stéttarsambands bænda. Fulltrúar Stéttarsambands bænda sögðu að þeir hefðu verið reiðubúnir að skipa viðræðunefnd. Strandaði það þá á rn. að skipa viðræðunefnd? Þeir sögðust hafa beðið eftir bréfi frá rn. með að tilnefna viðræðuaðila, en það bréf hefði aldrei borist. Við verðum að taka hér með ákveðnum og skýrum hætti á endurskoðun á grundvallarþáttum í okkar efnahagslífi. Það ber að gera þannig, að það fari ekkert milli mála hvernig unnið er og hverjir vinna að málinu.
Það er hins vegar alveg rétt hjá hæstv. ráðh. að það segir ekki í stefnuyfirlýsingu ríkisstj. hver eigi að vera niðurstaðan af þessum viðræðum. Það er alveg hárrétt, hæstv. ráðh., enda var fsp. mín eingöngu um aðferðina við viðræðurnar sjálfar, en ekki um niðurstöðu þeirra á einn eða neinn hátt. Mér er fullkomlega ljóst að um það var ekki neitt í stefnuyfirlýsingu ríkisstj.
Ég beini enn og aftur þeirri ósk minni til hæstv. ráðh., að fyrst bændasamtökin eru reiðubúin að taka við slíkri viðræðunefnd og skipa slíka fyrir sitt leyti, þá verði nú ekki látið sitja við þennan eina fund, sem átt hefur sér stað um málið á 11 mánaða tímabili, heldur verði hafist handa um að vinna að þessu máli eins og unnið er að öðrum málum á vegum þessarar ríkisstj.
Ég vil aðeins geta, herra forseti, um tvö atriði til viðbótar. Verðmyndunarkerfið er miklu meira en launaliður bóndans. Þau ákvæði sem hæstv. ráðh. var hér að vísa til eiga eingöngu við launalið bóndans. Verðmyndunarkerfi landbúnaðarins er miklu meira en það sem snýr að launum bændanna sjálfra. Vinnslustöðvarnar og framleiðsluaðilarnir allir koma inn í þá mynd.
Ég skil yfirlýsingu hæstv. ráðh. hér áðan, þess efnis að eingöngu verði greiddar bætur til þeirra sem gerðu samninga um niðurskurð á sauðfé í haust. Eingöngu verði greiddar bætur fyrir niðurskurð á þeim 10–15 þús. sauðfjár sem upplýst hefur verið að samið hafi verið um. Það þýðir að því miður hefur mistekist að gera formlega samninga við bændur um þau 50 þús. sauðfjár sem lýst var yfir að væri markmiðið. Þeir bændur sem skáru niður umfram þessi 10–15 þús., verða að bera það bótalaust. Ég harma að það skyldi ekki takast að ná samningum um 50 þús. niðurskurðinn, eins og ætlunin hafði verið, og að eingöngu voru gerðir samningar um niðurskurð á 10–15 þús., vegna þess að ég tel að það hafi þjónað hagsmunum bændastéttarinnar að gera samninga um 50 þús.