23.04.1985
Sameinað þing: 73. fundur, 107. löggjafarþing.
Sjá dálk 4507 í B-deild Alþingistíðinda. (3795)
410. mál, lækningarmáttur jarðsjávar við Svartsengi
Fyrirspyrjandi (Gunnar G. Schram):
Herra forseti. Ég vil ekki láta hjá líða að þakka hæstv. heilbrmrh. fyrir svörin hér og þær upplýsingar sem fram komu í þeim. Þar kom fram að fyrir þremur árum var gerð tilraun til rannsókna sem náði ekki fram að ganga. Það er kannske ekki furða þar sem ekki mun hafa verið veitt sérstakt fjármagn til þess. En um allstóran hóp manna var að ræða sem þátt átti að taka í þeirri rannsókn. Hins vegar ber að fagna þeim upplýsingum, sem komu fram varðandi samkomulag sem hefur náðst milli landlæknisembættisins og hlutaðeigandi samtaka, um að gerð verði viðaminni rannsókn, en sem vonandi verður þó fullnægjandi. Hún mun eiga sér stað núna í sumar ef tekst að afla fjár. Ég undirstrika að ég tel að hér sé ekki um slíka fjárupphæð að ræða að hún ætti að verða þrándur í götu. Ráðh. nefndi 200 þús. kr. Það er að vísu nokkur upphæð en ég minni á það, sem ég sagði áðan, að árlega greiðir Tryggingastofnun ríkisins fargjöld og kostnað við för 40 psoriasis- og exemsjúklinga, þó að helmingi fleiri sæki árlega, til Suðurlanda í sólina þar. Sá kostnaður skiptir vitanlega milljónum kr. Það ber ekki að horfa í þann kostnað, en ég bendi á að 200 þús. kr. eru ekki stór upphæð, miðað við könnun á lækningarmætti jarðsjávarins í Svartsengi, ef staðreyna mætti að þar er um heilsubót að ræða. Ég fagna því þessum upplýsingum, sem ráðh. lagði fram varðandi þá rannsókn, og hvet mjög til að hún verði framkvæmd í sumar.
Ég vil einnig taka undir orð hv. þm. Kristínar Halldórsdóttur að full ástæða er til þess að gera áætlanir um og frumkannanir á byggingu heilsustöðvar og baðhótels í nágrenni Svartsengis, ekki aðeins vegna Bláa lónsins heldur einnig þeirra náttúrulegu aðstæðna sem fyrir hendi eru á Reykjanesi. Slíkt hæli hefur verið rekið í Hveragerði og er þar oft biðlisti upp í fleiri hundruð manns. Nú er einnig að risa mjög myndarlegt hæli í Kjarnaskógi á Akureyri. Þörfin er hér mjög mikil og athuga ætti samvinnu við sjúkrasamlög á Norðurlöndum sem senda menn ekki aðeins til Suðurlanda heldur víðar til þess að fá sér heilsubót. Hér höfum við, eins og ég gat um áðan, merkar upplýsingar sérfræðinga Sameinuðu þjóðanna. Vitna ég þar sérstaklega í mjög merkt álit prófessors Marchan frá Nancy í Frakklandi, sem er einn kunnasti sérfræðingur Evrópu á sviði baðlækninga. Hann komst að þeirri niðurstöðu að hér væri heilsulindarvatn jafngott og í bestu heilsulindum Evrópu.
Hér gæti í fyrsta lagi verið um mjög þarft framtak að ræða í forvarnarstarfi í heilsuvernd. Hér gæti og verið um sérstakt heilsubótarstarf að ræða. Fyrir utan það tengist þetta möguleikum okkar í framtíðinni sem ferðamannalands og einnig úrbótum á atvinnuástandinu á Suðurnesjum.