04.06.1985
Sameinað þing: 91. fundur, 107. löggjafarþing.
Sjá dálk 5858 í B-deild Alþingistíðinda. (5215)
447. mál, leigubifreiðaakstur
Heilbr.- og trmrh. (Matthías Bjarnason):
Herra forseti. Í flestum löndum og borgum sem ég þekki til er leigubifreiðaakstur leyfisskyldur og er í öllum stærri borgum mjög hert eftirlit með leigubifreiðaakstri þannig að það geti ekki gripið inn í þessi störf alls konar lýður sem enginn getur treyst og jafnvel glæpalýður í stórborgum. Þess vegna er þetta viðhaft. Hér var, áður en þessi lög tóku gildi, mjög mikið ráðandi leynivínsala í bifreiðum. Það hvarf á nokkuð skömmum tíma, að talið er. Ef við gefum þetta allt saman frjálst og menn fara í þessa atvinnu til að stunda ákveðna ólöglega starfsemi, eins og t. d. sölu eiturlyfja svo eitthvað sé nefnt, á sama tíma og við erum að reyna að herða aðhald í þeim efnum, þá held ég að það sé ákaflega slæmt að fara inn á þessar brautir.
Við höfum í margvíslegri löggjöf takmörkun á því hve margir mega stunda þessa atvinnu eða hina. Við erum t. d. með löggjöf um dreifingu og sölu lyfja. Þar er ákveðinn fjöldi lyfjabúða. Margir lyfjafræðingar, sem hafa réttindi, vilja gjarnan reisa lyfjabúð, en löggjöfin hefur sett lög um þau efni og þeim hefur verið framfylgt. Þannig gætum við nefnt til fleiri dæmi.
Ég held að við þurfum að hafa ríkt eftirlit. Hins vegar þætti mér ekki óeðlilegt að sveitarfélögin fengju þetta eftirlit í hendur ef þau vildu. Feginn vaxi ég sem samgrh. og væntanlega einnig sá sem kæmi á eftir mér ef þessi kaleikur væri tekinn frá ráðuneytinu og réttur sveitarfélögum, Reykjavíkurborg og kaupstöðum og kauptúnum úti á landi, því að þetta er afar vandmeðfarinn málaflokkur.
Við erum með takmarkanir á fleiri sviðum í samgöngum. Við erum með sérleyfi á hinum ýmsu leiðum. Ef við veittum öllum frelsi til að aka á hinum ýmsu sérleyfisleiðum mundu menn fara í þetta yfir sumarið. Það yrðu kannske einhverjir til að stunda þennan akstur yfir vetrartímann þegar minna er um farþega og erfitt er að aka. Við erum með sérleyfi á flugleiðum innanlands og höfum talið það tryggingu fyrir góðum og tryggum samgöngum. Þetta er ein leiðin í því að tryggja að menn stundi þessa atvinnugrein, en verði ekki flæmdir úr henni með því að það komi allt of margir íhlaupamenn inn í hana.