20.06.1985
Neðri deild: 106. fundur, 107. löggjafarþing.
Sjá dálk 7019 í B-deild Alþingistíðinda. (6405)
Um þingsköp
Halldór Blöndal:
Herra forseti. Ég sé að það hefur alvarleg prentvilla orðið í dagskrá þessa fundar og ég sé ekki betur en í ógáti hafi ný frumvörp um Húsnæðisstofnun ríkisins verið númeruð með sama hætti og frumvörp sem hér voru áður lögð fram og tekin á dagskrá í dag fyrirvaralaust hin nýju frumvörp án þess að afbrigða væri leitað. Þetta er skýrt brot á öllum fundarsköpum og ég hygg að þetta sé einsdæmi í sögu Alþingis. Augljóst mál er að hér er um mismunandi frv. að ræða þar sem í öðru þeirra er kveðið á um það í 96. gr. að aflað skuli fjár til húsnæðissamvinnufélaga með lánum skv. 11. og 58. gr. þessara laga, en í hinu frv. stendur „Með lánum skv. 33. og 58. gr. þessara laga. Þessi mismunur á frv. er ekki tilviljun. Þetta er hrein efnisbreyting. Ég vil rökstyðja það enn fremur að ekki er um prentvillu að ræða með því að í aths. við 96. gr. í hinu eldra frv. er þessi setning: „Rétt þykir að opna stjórnvöldum möguleika á að ákveða sérstaklega vexti af lánum til húsnæðissamvinnufélaga“, en í hinu uppprentaða frv. stendur: „Rétt þykir að opna stjórnvöldum möguleika á að ákveða sérstaklega vexti af lánum til húsnæðissamvinnufélaga jafnhliða útvíkkun á túlkun c-liðar 33. gr.“
Ég vil jafnframt láta þess getið að ég vissi ekki betur en um það hefði verið samkomulag og því hefði verið lýst yfir að húsnæðissamvinnufélögin kæmu ekki til umræðu á þessum næstsíðasta degi þingsins. Það var sá skilningur sem formaður míns þingflokks hafði þegar hann lýsti því hvernig staðið yrði að starfslokum í lok þessa Alþingis. Hér er því um mjög undarlega fundarstjórn að ræða í þinginu, sérstaklega þegar þess er gætt að forseti þessarar deildar, hæstv. 1. varaforseti, tók þetta mál á dagskrá og lauk umr. án þess að mjög margir þdm. vissu og var honum þó kunnugt að það var af mjög sérstöku tilefni sem þm. voru fjarstaddir á þessum fundi og af því tilefni að enginn hv. þdm. getur lastað það þó að þm. skulu hafi brugðið sér frá.
Nú geri ég ráð fyrir að hæstv. 1. varaforseti þessarar deildar reyni að afsaka sig með því að bæði stjórnarandstaðan og hæstv. félmrh. hafi í óðagotinu tekið vitlaust frv., vitlaust handrit og látið prenta það í staðinn fyrir það handrit sem þeir vildu láta prenta. Það gefur ekki skv. fundarsköpum rétt til þess að hið fyrra frv. sé þurrkað út. Þvert á móti ætlast ég til þess að öll þessi frv. verði prentuð í þingtíðindum þannig að menn geti vel séð hvaða óðagot var hér á ferðinni. Ég held að það hafi varla annar brandari gengið betri manna á meðal hér í gær fram eftir degi en þegar blaðamenn voru að segja mér frá þessu, að það væri undarlegt að bæði stjórnarandstaðan og Framsfl. skuli hafa lagt fram frv. sem þau vildu ekki við kannast af því að þeir hefðu tekið vitlaust handrit. Það er mikill merkingarmunur á þessum tveim frv. Það er afskaplega mikill merkingarmunur á því hvort gert er ráð fyrir að húsnæðissamvinnufélög geti eftir atvikum fengið aflað fjár til byggingarframkvæmda skv. 11. gr. húsnæðislaganna eða hvort gert er ráð fyrir því að sá möguleiki sé ekki fyrir hendi. Þetta er reginmunur. Það er þess vegna ekki hægt að tala um að það sé lítils háttar breyting, herra forseti, sem er á þessum tveim frumvörpum.
Ég veit satt að segja ekki hvernig bregðast skuli við eftir að slíkt slys hefur orðið sem raun ber vitni. Ég mundi í sporum forseta Nd. reyna að snúa mér til þess manns sem lengsta reynslu hefur hér í forsetastörfum og nýtur almenns trausts, hæstv. forseta Sþ., og spyrja hann um það hvernig bregðast skuli við. Ég held að það væri rétt.
Það er stundum talað um að á þessum síðustu dögum þingsins megi stuðningsmenn ríkisstj. ekki vera með málþóf. Stjórnarandstaðan setur stundum á langar ræður og stórar af litlu tilefni. Ég get varla hugsað mér verra tilefni en að skiljanleg fjarvera manna úr öllum flokkum, sem allir hv. þm. viðurkenna að sé fullkomlega eðlileg, þegar verið er að gera einum af elstu starfsmönnum þingsins sóma, sé notuð til feluleiks af þessu tagi. Ég óska, úr því sem komið er, úrskurðar hæstv. forseta á því að þetta reginhneyksli verði leiðrétt með því að hið fyrra frv., það sem um var rætt, sé það sem vísað var til nefndar. Síðan verði ný þskj. prentuð undir nýju númeri og gangi það venjulega þinglega leið.