22.04.1986
Sameinað þing: 80. fundur, 108. löggjafarþing.
Sjá dálk 4446 í B-deild Alþingistíðinda. (4210)
Skýrsla menntamálaráðherra um Lánasjóð íslenskra námsmanna
Jón Baldvin Hannibalsson:
Herra forseti. Ég tók eftir því að hæstv. ráðh. svaraði með þögninni þegar hann var minntur á að hann hefði gefið um það skýlaust fyrirheit að hann mundi ekki breyta á miðjum vetri kjörum námsmanna, koma aftan að námsmönnum, það mundi hann aldrei gera. Á þetta var minnt í ræðu minni og kannske hjá fleirum og ráðherra kaus að samsinna þessum vanefndum með þögninni. Hann bar þetta ekki af sér. Og nú, þegar við höfum heyrt samvinnuflokkinn hans tala og slá úr og í, vitum við að sjálfsögðu ekki hver stefna ríkisstj. er og ekkert hver verða afdrif þessa máls. Og þá spyrjum við enn: Hvað gerist í haust? Í sumar taka menn ákvarðanir um að hefja nám og halda áfram námi og þegar þær ákvarðanir eru teknar gerist það enn að menn gera það með því að renna blint í sjóinn og hafa ekki hugmynd um hver stefna ríkisstj. verður, hvort það verður eitthvert frv. sem hæstv. ráðh. ber fram eða ekkert eða hvaða moðsuða kemur út úr því þegar hæstv. ráðh. hefur kokkað saman með samvinnuflokknum sínum, sem enginn veit hvað þýðir, því að af máli formanns þingflokks Framsfl. mátti ekkert ráða um hver yrði niðurstaða málsins.
Í framhaldi af því að fyrirheit var gefið um að það yrði ekki komið aftan að námsmönnum á miðju ári bendir þetta til þess, að það sé ekki nóg með að það hafi ekki verið efnt heldur að það geti gerst aftur. Nefnd verður skipuð, en það liggur ekkert fyrir um hver niðurstaðan verður. En krafa námsmanna, burtséð frá efnisinnihaldi, er að sú vitneskja liggi fyrir strax í vor. Ella er verið að koma aftan að námsmönnum í annað sinn. Og hvernig hyggst hæstv. ráðh. koma í veg fyrir að þetta gerist? Við því er það ekki aðeins ég sem vil fá svör heldur ekki síður viðskiptavinir lánasjóðs.
Að lokum, herra forseti. Hæstv. ráðh. spurði dreissugt: Vilja menn svara því hér í þessum sal hverjir það eru sem mundu ekki þiggja að fá, jafnvel þó þeir hefðu ekki þörf fyrir það, aðgang að ókeypis peningum? Og vildi minna hv. þingheim á að peningar yxu ekki á trjánum. Honum varð greinilega óskaplega hverft við þegar ég í sakleysi mínu nefndi orð sem ekki má nefna í návist ráðherrans fremur en snöru í hengds manns húsi, þ.e. reynslu kommissarsins í Framkvæmdastofnun. Það vill svo til að enginn maður getur kannske betur eða trúverðugar um talað hvað það er að úthluta verðugum eða óverðugum niðurgreiddu lánsfé, sem að vísu vex ekki á trjánum, en kommissar var hæstv. ráðh. á því tímabili þegar vextir voru stórlega niðurgreiddir, kommissar var hann og sem kommissar fór hann um landið og úthlutunarmaður og skömmtunarstjóri var hann á takmörkuðu fé á niðurgreiddum vöxtum og hefur aldrei gert grein fyrir því hverjir voru viðtakendur þeirra fjármuna. Það er ástæða til að rifja upp að hann gekk þá alveg í berhögg við yfirlýsta stefnu Sjálfstfl. Hann stundaði þetta starf ásamt með öðrum fyrrverandi hæstv. ráðh. sem einnig var þm, í sama kjördæmi. Það er alveg ástæðulaust að vera að fara með nokkrar dylgjur, en pólitískt séð er það ákaflega sniðugt að geta keypt sér atfylgi með niðurgreiddu fé, hæstv. fyrrverandi kommissar.