28.10.1986
Sameinað þing: 9. fundur, 109. löggjafarþing.
Sjá dálk 379 í B-deild Alþingistíðinda. (342)
Framleiðnisjóður landbúnaðarins
Steingrímur J. Sigfússon:
Herra forseti. Ég þakka þá umræðu sem hér hefur orðið. Ég hefði að sjálfsögðu farið fram á umræðu utan dagskrár af hinu lengra tagi ef ég hefði gert mér ljósa grein fyrir því að þörf hv. stjórnarþm. til að tjá sig um landbúnaðarstefnu eigin ríkisstjórnar væri jafnmikil og raun ber vitni.
Ég vil taka það fram að ég notaði orðin „skipulagslaus og handahófskennd“ um tilburði hæstv. ríkisstjórnar til framleiðslustjórnunar.
Þegar hæstv. landbrh. segir að við höfum á s.l. hausti staðið frammi fyrir svo og svo miklum samdrætti og niðurskurði, hver talar þá, herra forseti? Þá talar landbrh. sem fyrir hönd ríkisstjórnar Íslands gerir samninga við bændastéttina um það magn sem tryggt verði fullt verð fyrir. Þess vegna er það sem hér hefur skeð ósköp einfaldlega það að ríkissjóður er að hlaupast undan sinni ábyrgð og velta henni yfir á Framleiðnisjóð og bændastéttina og það er vegna óbilgirni ríkissjóðs í samningum undir forustu hæstv. landbrh. sem þessi staða er upp komin ósköp einfaldlega. Ég vil leyfa mér að halda því fram, herra forseti, að þessi ráðstöfun á fé úr Framleiðnisjóði brjóti algerlega gegn þeim anda sem lagður var til grundvallar lagasetningunni vorið 1985. Ég fullyrði að skilningur bænda og forsvarsmanna þeirra þá var sá að féð í Framleiðnisjóði yrði notað til uppbyggingar, ekki til niðurrifs og niðurskurðar.
Ég gæti lesið aftur lögin fyrir hæstv. landbrh. nr. 46/1985, ég kann þau utan að, en það er greinilegt að hann gerir það ekki hvað þetta varðar.
Vegna þess að hv. þm. af Austfjörðum gerði Alþb. þann heiður að vitna í ályktun kjördæmisþings Alþb. í Norðurlandi eystra ætta ég að lesa fyrir hann upphaf kaflans um landbúnaðarmál sem hann sleppti af einhverjum ástæðum. Það er svohljóðandi, með leyfi forseta: „Málefnum landbúnaðar hefur áratuga ráðsmennska framsóknar og Sjálfstæðisflokks komið í slíkar ógöngur að til auðnar horfir í sveitum.“ Þannig byrjar þessi kafli, en af einhverjum ástæðum sleppti hv. þm. því að lesa hann.
Ég fullyrði, herra forseti, að þessi notkun fjár úr Framleiðnisjóði brjóti gegn ákvæðum þessara laga og hér séu svik á ferðinni við þær yfirlýsingar sem bændum voru gefnar um það að til þess að mæta áhrifunum af samdrættinum yrði svo og svo miklu fé ráðstafað úr Framleiðnisjóði og vaxandi ár frá ári fram að árinu 1990. Ég fullyrði að þessi notkun fjár stenst ekki ákvæði 37. gr. laga. Ég vil benda á að hér er ekki verið að ráðstafa smáaurum. Tekjur Framleiðnisjóðs vegna 37. gr. eru í ár 150 millj., á næsta ári skv. fjárlögum 240 millj. og síðan vaxandi eitthvað ár frá ári. En formaður stjórnar Framleiðnisjóðs upplýsir í morgun í símtali við mig að nái Framleiðnisjóður að kaupa allt það sem hann ætlar sér sé verið að binda 420-440 millj. í 5-7 ár, sem dreifist á þann tíma, þannig að hér er verið að ráðstafa með einni aðgerð á haustinu 1986 obbanum af því fé sem Framleiðnisjóður átti að hafa allt til ársins 1990 til að byggja upp í sveitum á móti samdrættinum. (EgJ: Einum þriðja.) Obbanum af því fé.
Herra forseti. Ég tel mig hafa komið því sæmilega á framfæri að hér sé ekki rétt að hlutunum farið. Ég verð tímans vegna að geyma mér að segja nokkur vel valin orð, sem ég hafði þó hugsað mér, um vinnubrögðin og framganginn hjá fjórmenningaklíkunni sem gengur manna á meðal undir nafninu októberáhlaupið.