13.03.1911
Neðri deild: -1. fundur, 22. löggjafarþing.
Sjá dálk 1335 í B-deild Alþingistíðinda. (1621)
67. mál, réttur kvenna
Bjarni Jónsson:
Háttv. 1. þm. Rvk. (J. Þ.) sagði, að eg hefði verið að tala fyrir fólkið. En hafi nokkur gert það, þá hefir það verið hann, því að hann talaði út í hött. Háttv. þm. talaði um, að eg vildi víkka verkahring kvenfólksins. En það er ósatt, því hér er alls ekki að ræða um slíkt, heldur að eins það, að veita kvenfólkinu réttindi, sem því er heimilt að færa sér í nyt, ef það á annað borð getur. Það er ekki verið að tala um að skylda það til neins. Eg tók þetta skýrt fram og háttv. 1. þm. Eyf. (H. H.) sömuleiðis.
Háttv. 1. þm. Rvk. (J. Þ.) sagði, að kvenfólkið mundi leggjast frá heimilum sínum, ef því yrði veitt réttindi. Og háttv. 1. þm. N.-Múl. (J. J.) talaði mikið um barnauppeldi, og áleit hann, að kvenfólkið mundi hætta að ala upp börn, ef það fengi réttindi. En allir vita, að til eru sannar sögur um að
Út á sjóinn ötul rær
ein á báti kona,
bóndinn heima bætir og þvær,
búa fáir svona.
Því má kvenmaðurinn ekki vera formaður, en karlmaðurinn sitja heima og bæta flík, ef svo ber undir? Háttv. 1. þm. Rvk. (J. Þ.) sagði, að það væri of stórt stig að veita kvenfólkinu í einu öll þau réttindi, er frumv. kveður á um. En honum er óhætt að stíga það meyjarstig; ekkert slitnar fyrir því.
