05.05.1911
Efri deild: -1. fundur, 22. löggjafarþing.
Sjá dálk 755 í B-deild Alþingistíðinda. (500)
130. mál, tollalög
Sigurður Stefánsson:
Mér þótti leiðinlegt, að þessi breytingartillaga var tekin aftur. Eg hefði greitt atkvæði með henni, ef til hefði komið. En það er víst ekki til neins að taka hana upp aftur. Og mér þykir það illar fréttir, að þingmenn sjá sér ekki fært að styðja hana, því að það hefði verið mikil þörf á þessari hækkun, eftir því sem fjárhagshorfur eru á næsta fjárhagstímabili.
Eg er háttv. 5. kgk. þm. ekki sammála um, að tollur á þessari vöru sé of hár og að hér verði nú staðar að nema. Það er skoðun mín, að þessir tollstofnar séu þeir hentugustu og hagfeldustu, sem vér höfum. Háttv. framsm. hefir bent á það, að tollar á þessum vörum er hærri hjá öðrum þjóðum, en hjá okkur. Þó að þessi tollhækkun kæmist á, yrðu kaupin söm og áður. Kaffi og sykur hafa hækkað mjög í verði frá því eg man fyrst eftir, en alt af verið keypt fyrir því. Það sýnir, hve fólkinu er mikil nauðsyn á að kaupa þessa vörur. Mér finst það hégómamál, að ekki megi leggja toll á nauðsynjavörur. Landið þarf á auknum tekjum að halda og einhversstaðar verður að taka þær. Meinið er, að flestir skoða tollana sem böl. Það er hugsunarháttur, sem vér þurfum allir að mótmæla.
Háttv. 5. kgk. þm. (L. H. B.) tók það fram, að það væri skylda meiri hlutans að sjá landsjóði fyrir tekjuauka. Mér þykir það skrítin flokkaskipun, ef að eins annar flokkurinn hefir þá skyldu, að hugsa um að sjá landinu farborða í fjárhagslegum efnum. Eg hélt, að við hefðum allir, hvaða flokks sem við teljumst til, sömu skyldu gagnvart landi okkar og þjóð.
(Lárus H. Bjarnason: Þeir eiga að auka tekjurnar, sem útgjöldin auka).
Mér þykir leiðinlegt að heyra þennan matning meðal góðra manna um það, hverjir eigi sök á, að útgjöldin eru aukin og hverjum beri að sjá fyrir tekjuauka. Eg skil ekki annað, en að allir samvizkusamir þingmenn hljóti að telja það skyldu sína að stuðla að því, að bjarga landi sínu úr fjárhagslegum voða. Að minsta kosti vil eg taka höndum saman við alla þingmenn og flokka til þess. Sannfæring mín er fyrir ofan alla flokka og eg tek það, sem mér þykir gott og styð að framgangi þess, þótt eg geri það með andstæðingaflokki mínum.
Mér þótti, eins og eg sagði, leitt, að breytingartillagan var tekin aftur, og það er víst árangurslaust að taka hana upp. Raunar er eg ekki hræddur við að láta fella fyrir mér tillögur eða mál. Það hefir verið felt fyrir mér á þingi nú, sem mér þykir meira um vert en þessa tillögu. En eg ætla samt ekki að taka hana upp, þar sem það yrði naumast til annars en að tefja fyrir frumvarpinu eða verða því að falli.