30.07.1913
Efri deild: 19. fundur, 24. löggjafarþing.
Sjá dálk 307 í B-deild Alþingistíðinda. (1748)
64. mál, friðun æðarfugla
Sigurður Eggerz:
Jeg hafði svarið við skegg mitt, að taka ekki til máls við þessa umræðu. En nú er svo komið, að jeg get ekki lengur orða bundizt. Það rekur svo langt, að þessi blessuð friðunarlög eru að verða eitthvert mesta ófriðarefnið á þinginu. Eins og bitlingarnir eru örðugasta viðfangsefnið bak við tjöldin, eins gerist þetta mál það framan við þau.
Jeg hef altaf verið hlyntur æðarvarpi, frá því jeg var drengur, og að mínu viti er þetta frv. gott. Mest hefur verið deilt um eggjatökuna. Jeg álít hana skaðlega. Þegar jeg var drengur í Akureyjum, var þar mikið æðarvarp, og var jafnan lögð mesta áherzla á, að eggin væru ekki tekin, enda liggur það í hlutarins eðli, að aldrei kemur ungi úr því eggi, sem etið er. Jeg hef og talað við ýmsa varpmenn, sem álíta eggjatökuna skaðlega. Þá skal jeg minnast á 4. og 5. brtill. háttv. nefndar, sem hún kvaðst taka aftur, en háttv. 3. kgk. (Stgr. J.) hefur vakið til lífs aftur. Jeg varð feginn, er jeg heyrði, að háttv. nefnd tók brtill. þessar aftur, því að það er mjög óheppilegt, að slík ákvæði komist inn í löggjöfina sem þar eru. Til þess að sanna, að maður sje sýkn af drápi fuglsins, þarf hann fyrst og fremst að sanna það, hve nær fuglinn hafi dáið, og þar næst helzt líka, að hann hafi þá sjálfur verið annarsstaðar.
Jeg felli mig miklu betur við ákvæði gildandi laga um þetta en brtill., þau ákvæði að alls ekki megi hirða dauðan æðarfugl. Brtill. mundi, ef hún yrði samþykt, gefa mönnum átyllu til að fara kringum lögin. Ástæðurnar, sem færðar hafa verið fyrir því, að hart væri að banna mönnum, að hirða dauðan æðarfugl, eru ögn veikar. Fyrst og fremst er nú lítil björg í dauða fuglinum; og í öðru lagi munu flestir hafa fremur óbeit á að neyta kjöts af dauðum fugli, sem þeir vita ekkert um, hvað að bana hefur orðið, því að aldrei er að vita, nema kjötið sje af einhverjum orsökum heilsuspillandi (Guðj. G. Fiðrið er þó nokkurs virði). Það er líka iðulega skemt og harla lítils virði.