17.07.1913
Neðri deild: 13. fundur, 24. löggjafarþing.
Sjá dálk 268 í C-deild Alþingistíðinda. (208)
22. mál, eftirlit með fiskveiðum í landhelgi
Framsögum. (Matthías Ólafsson):
Þegar það var til umr. í fyrra hér í deildinni, að auka eftirlit úr landi með fiskiveiðum í landhelgi, hafði eg ekki mikla trú á, að slíkt gæti að haldi komið.
Nú hefir þetta verið reynt og gefist vel. Verða menn því að beygja sig fyrir staðreyndinni. Þetta hefir verið reynt á Suðurnesjum, en við sem þekkjum til á Vestfjörðum álítum að þar mætti koma við vörnum á líkan hátt, eins og líka víðast hvar annarstaðar á landinu.
Að vísu mun ekki geta verið eins mikið gagn að þessum vörnum þegar nóttina tekur að dimma, en þá er líka víðast hvar fiskiminna og sjávarsókn sjaldgæfari.
Eg er því ekki í nokkurum vafa um, að ekki einungis fyrir Faxaflóa, heldur og fyrir Vestfirði og aðra staði á landinu, gæti leitt stórmikið gagn af þessum vörnum.
Nefndin hefir orðið sammála um að leggja til, að frumvarp þetta verði að lögum. Sú eina breyting hefir verið gerð á því, að leyft væri að leggja alt að tveggja króna gjald á hvern hlut, í stað einnar kr. Virðist svo sem gjaldið geti tæplega minna verið og ætti engum að vera ofvaxið að gjalda það.
Það þarf ekki að fjölyrða um, hversu mikil blessun það yrði fyrir landið, ef hægt væri að ráða bót á landhelgisvörninni. Öllum er vitanlegt, að útlendir lögbrjótar hafa stórspilt veiðinni fyrir landsmönnum. Hafa menn aldrei getað verið óhultir um veiðarfæri sín fyrir botnvörpungum útlendinga.
Eg hef svo ekki miklu við að bæta, hygg að allir muni á eitt sáttir um, að ekki verði með öðru einfaldara móti bætt landhelgisvörnin, landinu að kostnaðarlitlu.