02.08.1915
Efri deild: 21. fundur, 26. löggjafarþing.
Sjá dálk 231 í B-deild Alþingistíðinda. (158)
27. mál, ullarmat
Framsögum. (Jósef Björnsson):
Eins og háttv, deild sjer af nefndarálitinu, þá hefir nefndin byrjað með því, að leggja til að frumv. yrði samþykt óbreytt, þó að minni hluti nefndarinnar væri ekki alls kostar ánægður með frv. og meiri hluti hennar kannist við, að sumt í breytingum neðri deildar hefði mátt betur fara.
En nú hefir háttv. þm. Vestm. (K. E.), komið fram með þá brtt., að sýslumenn geti skipað aðra en hreppstjóra til þess að rita upp á vottorðin. En með því, að margt mælir með því, að það sje hægt, því til eru þeir útflutningsstaðir á ull, þar sem hreppstjóri er ekki búsettur, og jafnvel getur verið erfitt að ná til þeirra, t. d. í Flatey á Breiðafirði, þá vill nefndin fallast á þessa breytingartillögu með þeirri orðabreytingu eða orðaúrfelling, að orðið „þar“ falli burtu, og ber nefndin fram tillögu um það á þgskj. 184, að brtt. háttv. þm. Vestm. (K. E.) verði breytt á þá lund. Nefndin verður að leggja áherslu á, að þetta orð falli burtu. Í sumum kauptún. um landsins er þetta beinlínis nauðsynlegt, því þar er að eins kaupmaðurinn, er flytur ullina út, ásamt fólki sínu. Skal jeg þar nefna sem dæmi Kolkuós við Skagafjörð, sem menn geta sjeð af landshagsskýrslunum að flytur út mikið af ull.
Það er því nauðsynlegt, að sýslumennirnir sjeu ekki bundnir við, að taka mann á staðnum, heldur geti, er heppilegt verður. að teljast, tekið mann í grend við hann.
Með þessari breytingu vill nefndin mæla. með því, að brtt. verði samþykt.